Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: deglutinā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
deglutinō
|
deglutinor
|
deglutinem
|
deglutiner
|
—
|
—
|
2 p.
|
deglutinas
|
deglutināris
|
deglutines
|
deglutinēris
|
deglutinā
|
deglutinare
|
3 p.
|
deglutinat
|
deglutinātur
|
deglutinet
|
deglutinētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
deglutināmus
|
deglutināmur
|
deglutinēmus
|
deglutinēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
deglutinātis
|
deglutināmini
|
deglutinētis
|
deglutinēmini
|
deglutināte
|
deglutinamini
|
3 p.
|
deglutinant
|
deglutinantur
|
deglutinent
|
deglutinentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
deglutinābam
|
deglutinābar
|
deglutinārem
|
deglutinārer
|
2 p.
|
deglutinābas
|
deglutinabāris
|
deglutināres
|
deglutinarēris
|
3 p.
|
deglutinābat
|
deglutinabātur
|
deglutināret
|
deglutinarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
deglutinabāmus
|
deglutinabāmur
|
deglutinarēmus
|
deglutinarēmur
|
2 p.
|
deglutinabātis
|
deglutinabamini
|
deglutinarētis
|
deglutinarēmini
|
3 p.
|
deglutinābant
|
deglutinabantur
|
deglutinarent
|
deglutinarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
deglutinābo
|
deglutinabor
|
—
|
2 p.
|
deglutinābis
|
deglutinaberis
|
deglutināto
|
3 p.
|
deglutinābit
|
deglutinabitur
|
deglutināto
|
Plur.
|
1 p.
|
deglutinabimus
|
deglutinabimur
|
—
|
2 p.
|
deglutinabitis
|
deglutinabimini
|
deglutinatōte
|
3 p.
|
deglutinabuntur
|
deglutinanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
deglutināre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
deglutināri
|
Participium praesentis actīvi
|
deglutināns
|
Gerundium
|
deglutinandī
|
Gerundivum
|
deglutinandus, -a, -um
|
Основа перфекта: deglutināv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
deglutināvī
|
deglutināverim
|
deglutināveram
|
deglutināvissem
|
deglutināverō
|
2 p.
|
deglutināvisti
|
deglutināveris
|
deglutināveras
|
deglutināvisses
|
deglutināveris
|
3 p.
|
deglutināvit
|
deglutināverit
|
deglutināverat
|
deglutināvisset
|
deglutināverit
|
Pl.
|
1 p.
|
deglutināvimus
|
deglutināverimus
|
deglutināverāmus
|
deglutināvissēmus
|
deglutināverimus
|
2 p.
|
deglutināvistis
|
deglutināveritis
|
deglutināverātis
|
deglutināvissētis
|
deglutināveritis
|
3 p.
|
deglutināvērunt
|
deglutināverint
|
deglutināverant
|
deglutināvissent
|
deglutināverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
deglutināvisse
|
Основа супина: deglutināt-
Participium perfecti passivi
|
deglutinātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
deglutinātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
deglutinātum
|
Supinum II
|
deglutinātū
|
deglutino
Глагол, первое спряжение.
Приставка: de-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- расклеить, раскрыть (palpebras PM) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]