Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: defrutā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
defrutō
|
defrutor
|
defrutem
|
defruter
|
—
|
—
|
2 p.
|
defrutas
|
defrutāris
|
defrutes
|
defrutēris
|
defrutā
|
defrutare
|
3 p.
|
defrutat
|
defrutātur
|
defrutet
|
defrutētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
defrutāmus
|
defrutāmur
|
defrutēmus
|
defrutēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
defrutātis
|
defrutāmini
|
defrutētis
|
defrutēmini
|
defrutāte
|
defrutamini
|
3 p.
|
defrutant
|
defrutantur
|
defrutent
|
defrutentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
defrutābam
|
defrutābar
|
defrutārem
|
defrutārer
|
2 p.
|
defrutābas
|
defrutabāris
|
defrutāres
|
defrutarēris
|
3 p.
|
defrutābat
|
defrutabātur
|
defrutāret
|
defrutarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
defrutabāmus
|
defrutabāmur
|
defrutarēmus
|
defrutarēmur
|
2 p.
|
defrutabātis
|
defrutabamini
|
defrutarētis
|
defrutarēmini
|
3 p.
|
defrutābant
|
defrutabantur
|
defrutarent
|
defrutarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
defrutābo
|
defrutabor
|
—
|
2 p.
|
defrutābis
|
defrutaberis
|
defrutāto
|
3 p.
|
defrutābit
|
defrutabitur
|
defrutāto
|
Plur.
|
1 p.
|
defrutabimus
|
defrutabimur
|
—
|
2 p.
|
defrutabitis
|
defrutabimini
|
defrutatōte
|
3 p.
|
defrutabuntur
|
defrutanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
defrutāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
defrutāri
|
Participium praesentis actīvi
|
defrutāns
|
Gerundium
|
defrutandī
|
Gerundivum
|
defrutandus, -a, -um
|
Основа перфекта: defrutāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
defrutāvī
|
defrutāverim
|
defrutāveram
|
defrutāvissem
|
defrutāverō
|
2 p.
|
defrutāvisti
|
defrutāveris
|
defrutāveras
|
defrutāvisses
|
defrutāveris
|
3 p.
|
defrutāvit
|
defrutāverit
|
defrutāverat
|
defrutāvisset
|
defrutāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
defrutāvimus
|
defrutāverimus
|
defrutāverāmus
|
defrutāvissēmus
|
defrutāverimus
|
2 p.
|
defrutāvistis
|
defrutāveritis
|
defrutāverātis
|
defrutāvissētis
|
defrutāveritis
|
3 p.
|
defrutāvērunt
|
defrutāverint
|
defrutāverant
|
defrutāvissent
|
defrutāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
defrutāvisse
|
Основа супина: defrutāt-
Participium perfecti passivi
|
defrutātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
defrutātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
defrutātum
|
Supinum II
|
defrutātū
|
defruto
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- [defrutum] приготовлять из вина морс (vinum d. Cato, Col) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]