Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: dedignā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
—
|
dedignor
|
—
|
dedigner
|
—
|
—
|
2 p.
|
—
|
dedignāris
|
—
|
dedignēris
|
—
|
dedignare
|
3 p.
|
—
|
dedignātur
|
—
|
dedignētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
—
|
dedignāmur
|
—
|
dedignēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
—
|
dedignāmini
|
—
|
dedignēmini
|
—
|
dedignamini
|
3 p.
|
—
|
dedignantur
|
—
|
dedignentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
—
|
dedignābar
|
—
|
dedignārer
|
2 p.
|
—
|
dedignabāris
|
—
|
dedignarēris
|
3 p.
|
—
|
dedignabātur
|
—
|
dedignarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
—
|
dedignabāmur
|
—
|
dedignarēmur
|
2 p.
|
—
|
dedignabamini
|
—
|
dedignarēmini
|
3 p.
|
—
|
dedignabantur
|
—
|
dedignarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
—
|
dedignabor
|
—
|
2 p.
|
—
|
dedignaberis
|
—
|
3 p.
|
—
|
dedignabitur
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
—
|
dedignabimur
|
—
|
2 p.
|
—
|
dedignabimini
|
—
|
3 p.
|
dedignabuntur
|
—
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
—
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
dedignāri
|
Participium praesentis actīvi
|
dedignāns
|
Gerundium
|
dedignandī
|
Gerundivum
|
dedignandus, -a, -um
|
Основа супина: dedignāt-
Participium perfecti passivi
|
dedignātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
dedignātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
dedignātum
|
Supinum II
|
dedignātū
|
dē-dig-nōr
Глагол (отложительный), первое спряжение.
Приставка: de-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- не признавать достойным, отвергать , презирать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]