Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: convorā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
convorō
|
convoror
|
convorem
|
convorer
|
—
|
—
|
2 p.
|
convoras
|
convorāris
|
convores
|
convorēris
|
convorā
|
convorare
|
3 p.
|
convorat
|
convorātur
|
convoret
|
convorētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
convorāmus
|
convorāmur
|
convorēmus
|
convorēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
convorātis
|
convorāmini
|
convorētis
|
convorēmini
|
convorāte
|
convoramini
|
3 p.
|
convorant
|
convorantur
|
convorent
|
convorentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
convorābam
|
convorābar
|
convorārem
|
convorārer
|
2 p.
|
convorābas
|
convorabāris
|
convorāres
|
convorarēris
|
3 p.
|
convorābat
|
convorabātur
|
convorāret
|
convorarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
convorabāmus
|
convorabāmur
|
convorarēmus
|
convorarēmur
|
2 p.
|
convorabātis
|
convorabamini
|
convorarētis
|
convorarēmini
|
3 p.
|
convorābant
|
convorabantur
|
convorarent
|
convorarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
convorābo
|
convorabor
|
—
|
2 p.
|
convorābis
|
convoraberis
|
convorāto
|
3 p.
|
convorābit
|
convorabitur
|
convorāto
|
Plur.
|
1 p.
|
convorabimus
|
convorabimur
|
—
|
2 p.
|
convorabitis
|
convorabimini
|
convoratōte
|
3 p.
|
convorabuntur
|
convoranto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
convorāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
convorāri
|
Participium praesentis actīvi
|
convorāns
|
Gerundium
|
convorandī
|
Gerundivum
|
convorandus, -a, -um
|
Основа перфекта: convorāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
convorāvī
|
convorāverim
|
convorāveram
|
convorāvissem
|
convorāverō
|
2 p.
|
convorāvisti
|
convorāveris
|
convorāveras
|
convorāvisses
|
convorāveris
|
3 p.
|
convorāvit
|
convorāverit
|
convorāverat
|
convorāvisset
|
convorāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
convorāvimus
|
convorāverimus
|
convorāverāmus
|
convorāvissēmus
|
convorāverimus
|
2 p.
|
convorāvistis
|
convorāveritis
|
convorāverātis
|
convorāvissētis
|
convorāveritis
|
3 p.
|
convorāvērunt
|
convorāverint
|
convorāverant
|
convorāvissent
|
convorāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
convorāvisse
|
Основа супина: convorāt-
Participium perfecti passivi
|
convorātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
convorātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
convorātum
|
Supinum II
|
convorātū
|
convoro
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- поедать, пожирать (cadavera alicujus Tert) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]