Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: conviscerā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
conviscerō
|
convisceror
|
conviscerem
|
conviscerer
|
—
|
—
|
2 p.
|
convisceras
|
conviscerāris
|
convisceres
|
conviscerēris
|
conviscerā
|
conviscerare
|
3 p.
|
conviscerat
|
conviscerātur
|
convisceret
|
conviscerētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
conviscerāmus
|
conviscerāmur
|
conviscerēmus
|
conviscerēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
conviscerātis
|
conviscerāmini
|
conviscerētis
|
conviscerēmini
|
conviscerāte
|
convisceramini
|
3 p.
|
conviscerant
|
conviscerantur
|
conviscerent
|
conviscerentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
conviscerābam
|
conviscerābar
|
conviscerārem
|
conviscerārer
|
2 p.
|
conviscerābas
|
conviscerabāris
|
conviscerāres
|
conviscerarēris
|
3 p.
|
conviscerābat
|
conviscerabātur
|
conviscerāret
|
conviscerarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
conviscerabāmus
|
conviscerabāmur
|
conviscerarēmus
|
conviscerarēmur
|
2 p.
|
conviscerabātis
|
conviscerabamini
|
conviscerarētis
|
conviscerarēmini
|
3 p.
|
conviscerābant
|
conviscerabantur
|
conviscerarent
|
conviscerarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
conviscerābo
|
conviscerabor
|
—
|
2 p.
|
conviscerābis
|
convisceraberis
|
conviscerāto
|
3 p.
|
conviscerābit
|
conviscerabitur
|
conviscerāto
|
Plur.
|
1 p.
|
conviscerabimus
|
conviscerabimur
|
—
|
2 p.
|
conviscerabitis
|
conviscerabimini
|
convisceratōte
|
3 p.
|
conviscerabuntur
|
convisceranto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
conviscerāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
conviscerāri
|
Participium praesentis actīvi
|
conviscerāns
|
Gerundium
|
conviscerandī
|
Gerundivum
|
conviscerandus, -a, -um
|
Основа перфекта: conviscerāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
conviscerāvī
|
conviscerāverim
|
conviscerāveram
|
conviscerāvissem
|
conviscerāverō
|
2 p.
|
conviscerāvisti
|
conviscerāveris
|
conviscerāveras
|
conviscerāvisses
|
conviscerāveris
|
3 p.
|
conviscerāvit
|
conviscerāverit
|
conviscerāverat
|
conviscerāvisset
|
conviscerāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
conviscerāvimus
|
conviscerāverimus
|
conviscerāverāmus
|
conviscerāvissēmus
|
conviscerāverimus
|
2 p.
|
conviscerāvistis
|
conviscerāveritis
|
conviscerāverātis
|
conviscerāvissētis
|
conviscerāveritis
|
3 p.
|
conviscerāvērunt
|
conviscerāverint
|
conviscerāverant
|
conviscerāvissent
|
conviscerāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
conviscerāvisse
|
Основа супина: conviscerāt-
Participium perfecti passivi
|
conviscerātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
conviscerātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
conviscerātum
|
Supinum II
|
conviscerātū
|
conviscero
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- [viscera] смешивать воедино, объединять (concarnari et conviscerari Tert) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]