Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: contraī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
contraiō
|
contraior
|
contraiam
|
contraiar
|
—
|
—
|
2 p.
|
contrais
|
contraīris
|
contraias
|
contraiāris
|
contraī
|
contraīre
|
3 p.
|
contrait
|
contraītur
|
contraiat
|
contraiātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
contraīmus
|
contraīmur
|
contraiāmus
|
contraiāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
contraītis
|
contraimini
|
contraiātis
|
contraiāmini
|
contraīte
|
contraimini
|
3 p.
|
contraiunt
|
contraiuntur
|
contraiant
|
contraiantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
contraiēbam
|
contraiēbar
|
contraīrem
|
contraīrer
|
2 p.
|
contraiēbas
|
contraiebāris
|
contraīres
|
contrairēris
|
3 p.
|
contraiēbat
|
contraiebātur
|
contraīret
|
contrairētur
|
Plur.
|
1 p.
|
contraiebāmus
|
contraiebāmur
|
contrairēmus
|
contrairēmur
|
2 p.
|
contraiebātis
|
contraiebamini
|
contrairētis
|
contrairēmini
|
3 p.
|
contraiēbant
|
contraiebantur
|
contraīrent
|
contrairentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
contraiam
|
contraiar
|
—
|
2 p.
|
contraies
|
contraiēris
|
contraīto
|
3 p.
|
contraiet
|
contraiētur
|
contraīto
|
Plur.
|
1 p.
|
contraiēmus
|
contraiēmur
|
—
|
2 p.
|
contraiētis
|
contraiemini
|
contraitōte
|
3 p.
|
contraientur
|
contraiunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
contraīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
contraīri
|
Participium praesentis actīvi
|
contraiens
|
Gerundium
|
contraiendi
|
Gerundivum
|
contraiendus, -a, -um
|
Основа перфекта: contraīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
contraīvī
|
contraīverim
|
contraīveram
|
contraīvissem
|
contraīverō
|
2 p.
|
contraīvisti
|
contraīveris
|
contraīveras
|
contraīvisses
|
contraīveris
|
3 p.
|
contraīvit
|
contraīverit
|
contraīverat
|
contraīvisset
|
contraīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
contraīvimus
|
contraīverimus
|
contraīverāmus
|
contraīvissēmus
|
contraīverimus
|
2 p.
|
contraīvistis
|
contraīveritis
|
contraīverātis
|
contraīvissētis
|
contraīveritis
|
3 p.
|
contraīvērunt
|
contraīverint
|
contraīverant
|
contraīvissent
|
contraīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
contraīvisse
|
Основа супина: contraīt-
Participium perfecti passivi
|
contraītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
contraītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
contraītum
|
Supinum II
|
contraītū
|
contraeo
Глагол, четвёртое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- идти против, перен. противодействовать, противиться (alicui rei Eccl) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]