Морфологические и синтаксические свойства [ править ]
Основа инфекта: contemperā-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
contemperō
contemperor
contemperem
contemperer
—
—
2 p.
contemperas
contemperāris
contemperes
contemperēris
contemperā
contemperare
3 p.
contemperat
contemperātur
contemperet
contemperētur
—
—
Plur.
1 p.
contemperāmus
contemperāmur
contemperēmus
contemperēmur
—
—
2 p.
contemperātis
contemperāmini
contemperētis
contemperēmini
contemperāte
contemperamini
3 p.
contemperant
contemperantur
contemperent
contemperentur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
contemperābam
contemperābar
contemperārem
contemperārer
2 p.
contemperābas
contemperabāris
contemperāres
contemperarēris
3 p.
contemperābat
contemperabātur
contemperāret
contemperarētur
Plur.
1 p.
contemperabāmus
contemperabāmur
contemperarēmus
contemperarēmur
2 p.
contemperabātis
contemperabamini
contemperarētis
contemperarēmini
3 p.
contemperābant
contemperabantur
contemperarent
contemperarentur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
contemperābo
contemperabor
—
2 p.
contemperābis
contemperaberis
contemperāto
3 p.
contemperābit
contemperabitur
contemperāto
Plur.
1 p.
contemperabimus
contemperabimur
—
2 p.
contemperabitis
contemperabimini
contemperatōte
3 p.
contemperabuntur
contemperanto
Infīnitivus praesentis actīvi
contemperāre
Infīnitivus praesentis passīvi
contemperāri
Participium praesentis actīvi
contemperāns
Gerundium
contemperandī
Gerundivum
contemperandus, -a, -um
Основа перфекта: contemperāv-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
contemperāvī
contemperāverim
contemperāveram
contemperāvissem
contemperāverō
2 p.
contemperāvisti
contemperāveris
contemperāveras
contemperāvisses
contemperāveris
3 p.
contemperāvit
contemperāverit
contemperāverat
contemperāvisset
contemperāverit
Pl.
1 p.
contemperāvimus
contemperāverimus
contemperāverāmus
contemperāvissēmus
contemperāverimus
2 p.
contemperāvistis
contemperāveritis
contemperāverātis
contemperāvissētis
contemperāveritis
3 p.
contemperāvērunt
contemperāverint
contemperāverant
contemperāvissent
contemperāverint
Infīnitivus perfecti actīvi
contemperāvisse
Основа супина: contemperāt-
Participium perfecti passivi
contemperātus, -a, -um
Participium futuri activi
contemperātūrus, -a, -um
Supinum I
contemperātum
Supinum II
contemperātū
contempero
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con- ; корень: -- .
Семантические свойства [ править ]
размешивать, примешивать, умерять (примесью чего-л. ) (cantharum mulso Ap ): fidei (dat. ) contemperatus Aug примкнувший к религиозной вере ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
Родственные слова [ править ]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания [ править ]