Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: consimilā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
consimilō
|
consimilor
|
consimilem
|
consimiler
|
—
|
—
|
2 p.
|
consimilas
|
consimilāris
|
consimiles
|
consimilēris
|
consimilā
|
consimilare
|
3 p.
|
consimilat
|
consimilātur
|
consimilet
|
consimilētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
consimilāmus
|
consimilāmur
|
consimilēmus
|
consimilēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
consimilātis
|
consimilāmini
|
consimilētis
|
consimilēmini
|
consimilāte
|
consimilamini
|
3 p.
|
consimilant
|
consimilantur
|
consimilent
|
consimilentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
consimilābam
|
consimilābar
|
consimilārem
|
consimilārer
|
2 p.
|
consimilābas
|
consimilabāris
|
consimilāres
|
consimilarēris
|
3 p.
|
consimilābat
|
consimilabātur
|
consimilāret
|
consimilarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
consimilabāmus
|
consimilabāmur
|
consimilarēmus
|
consimilarēmur
|
2 p.
|
consimilabātis
|
consimilabamini
|
consimilarētis
|
consimilarēmini
|
3 p.
|
consimilābant
|
consimilabantur
|
consimilarent
|
consimilarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
consimilābo
|
consimilabor
|
—
|
2 p.
|
consimilābis
|
consimilaberis
|
consimilāto
|
3 p.
|
consimilābit
|
consimilabitur
|
consimilāto
|
Plur.
|
1 p.
|
consimilabimus
|
consimilabimur
|
—
|
2 p.
|
consimilabitis
|
consimilabimini
|
consimilatōte
|
3 p.
|
consimilabuntur
|
consimilanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
consimilāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
consimilāri
|
Participium praesentis actīvi
|
consimilāns
|
Gerundium
|
consimilandī
|
Gerundivum
|
consimilandus, -a, -um
|
Основа перфекта: consimilāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
consimilāvī
|
consimilāverim
|
consimilāveram
|
consimilāvissem
|
consimilāverō
|
2 p.
|
consimilāvisti
|
consimilāveris
|
consimilāveras
|
consimilāvisses
|
consimilāveris
|
3 p.
|
consimilāvit
|
consimilāverit
|
consimilāverat
|
consimilāvisset
|
consimilāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
consimilāvimus
|
consimilāverimus
|
consimilāverāmus
|
consimilāvissēmus
|
consimilāverimus
|
2 p.
|
consimilāvistis
|
consimilāveritis
|
consimilāverātis
|
consimilāvissētis
|
consimilāveritis
|
3 p.
|
consimilāvērunt
|
consimilāverint
|
consimilāverant
|
consimilāvissent
|
consimilāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
consimilāvisse
|
Основа супина: consimilāt-
Participium perfecti passivi
|
consimilātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
consimilātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
consimilātum
|
Supinum II
|
consimilātū
|
consimilo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- [consimilis] делать похожим, уподоблять (alicui Aug) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]