Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: consedā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
consedō
|
consedor
|
consedem
|
conseder
|
—
|
—
|
2 p.
|
consedas
|
consedāris
|
consedes
|
consedēris
|
consedā
|
consedare
|
3 p.
|
consedat
|
consedātur
|
consedet
|
consedētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
consedāmus
|
consedāmur
|
consedēmus
|
consedēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
consedātis
|
consedāmini
|
consedētis
|
consedēmini
|
consedāte
|
consedamini
|
3 p.
|
consedant
|
consedantur
|
consedent
|
consedentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
consedābam
|
consedābar
|
consedārem
|
consedārer
|
2 p.
|
consedābas
|
consedabāris
|
consedāres
|
consedarēris
|
3 p.
|
consedābat
|
consedabātur
|
consedāret
|
consedarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
consedabāmus
|
consedabāmur
|
consedarēmus
|
consedarēmur
|
2 p.
|
consedabātis
|
consedabamini
|
consedarētis
|
consedarēmini
|
3 p.
|
consedābant
|
consedabantur
|
consedarent
|
consedarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
consedābo
|
consedabor
|
—
|
2 p.
|
consedābis
|
consedaberis
|
consedāto
|
3 p.
|
consedābit
|
consedabitur
|
consedāto
|
Plur.
|
1 p.
|
consedabimus
|
consedabimur
|
—
|
2 p.
|
consedabitis
|
consedabimini
|
consedatōte
|
3 p.
|
consedabuntur
|
consedanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
consedāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
consedāri
|
Participium praesentis actīvi
|
consedāns
|
Gerundium
|
consedandī
|
Gerundivum
|
consedandus, -a, -um
|
Основа перфекта: consedāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
consedāvī
|
consedāverim
|
consedāveram
|
consedāvissem
|
consedāverō
|
2 p.
|
consedāvisti
|
consedāveris
|
consedāveras
|
consedāvisses
|
consedāveris
|
3 p.
|
consedāvit
|
consedāverit
|
consedāverat
|
consedāvisset
|
consedāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
consedāvimus
|
consedāverimus
|
consedāverāmus
|
consedāvissēmus
|
consedāverimus
|
2 p.
|
consedāvistis
|
consedāveritis
|
consedāverātis
|
consedāvissētis
|
consedāveritis
|
3 p.
|
consedāvērunt
|
consedāverint
|
consedāverant
|
consedāvissent
|
consedāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
consedāvisse
|
Основа супина: consedāt-
Participium perfecti passivi
|
consedātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
consedātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
consedātum
|
Supinum II
|
consedātū
|
consedo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- успокаивать, унимать (maximos tumultus Cato) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]