Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: consarrī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
consarriō
|
consarrior
|
consarriam
|
consarriar
|
—
|
—
|
2 p.
|
consarris
|
consarrīris
|
consarrias
|
consarriāris
|
consarrī
|
consarrīre
|
3 p.
|
consarrit
|
consarrītur
|
consarriat
|
consarriātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
consarrīmus
|
consarrīmur
|
consarriāmus
|
consarriāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
consarrītis
|
consarrimini
|
consarriātis
|
consarriāmini
|
consarrīte
|
consarrimini
|
3 p.
|
consarriunt
|
consarriuntur
|
consarriant
|
consarriantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
consarriēbam
|
consarriēbar
|
consarrīrem
|
consarrīrer
|
2 p.
|
consarriēbas
|
consarriebāris
|
consarrīres
|
consarrirēris
|
3 p.
|
consarriēbat
|
consarriebātur
|
consarrīret
|
consarrirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
consarriebāmus
|
consarriebāmur
|
consarrirēmus
|
consarrirēmur
|
2 p.
|
consarriebātis
|
consarriebamini
|
consarrirētis
|
consarrirēmini
|
3 p.
|
consarriēbant
|
consarriebantur
|
consarrīrent
|
consarrirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
consarriam
|
consarriar
|
—
|
2 p.
|
consarries
|
consarriēris
|
consarrīto
|
3 p.
|
consarriet
|
consarriētur
|
consarrīto
|
Plur.
|
1 p.
|
consarriēmus
|
consarriēmur
|
—
|
2 p.
|
consarriētis
|
consarriemini
|
consarritōte
|
3 p.
|
consarrientur
|
consarriunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
consarrīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
consarrīri
|
Participium praesentis actīvi
|
consarriens
|
Gerundium
|
consarriendi
|
Gerundivum
|
consarriendus, -a, -um
|
Основа перфекта: consarrīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
consarrīvī
|
consarrīverim
|
consarrīveram
|
consarrīvissem
|
consarrīverō
|
2 p.
|
consarrīvisti
|
consarrīveris
|
consarrīveras
|
consarrīvisses
|
consarrīveris
|
3 p.
|
consarrīvit
|
consarrīverit
|
consarrīverat
|
consarrīvisset
|
consarrīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
consarrīvimus
|
consarrīverimus
|
consarrīverāmus
|
consarrīvissēmus
|
consarrīverimus
|
2 p.
|
consarrīvistis
|
consarrīveritis
|
consarrīverātis
|
consarrīvissētis
|
consarrīveritis
|
3 p.
|
consarrīvērunt
|
consarrīverint
|
consarrīverant
|
consarrīvissent
|
consarrīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
consarrīvisse
|
Основа супина: consarrīt-
Participium perfecti passivi
|
consarrītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
consarrītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
consarrītum
|
Supinum II
|
consarrītū
|
consarrio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- разбивать (мотыгой) (stercus Cato);
- пропалывать мотыгой (sulcos ter Col). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]