Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: congerminā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
congerminō
|
congerminor
|
congerminem
|
congerminer
|
—
|
—
|
2 p.
|
congerminas
|
congermināris
|
congermines
|
congerminēris
|
congerminā
|
congerminare
|
3 p.
|
congerminat
|
congerminātur
|
congerminet
|
congerminētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
congermināmus
|
congermināmur
|
congerminēmus
|
congerminēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
congerminātis
|
congermināmini
|
congerminētis
|
congerminēmini
|
congermināte
|
congerminamini
|
3 p.
|
congerminant
|
congerminantur
|
congerminent
|
congerminentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
congerminābam
|
congerminābar
|
congerminārem
|
congerminārer
|
2 p.
|
congerminābas
|
congerminabāris
|
congermināres
|
congerminarēris
|
3 p.
|
congerminābat
|
congerminabātur
|
congermināret
|
congerminarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
congerminabāmus
|
congerminabāmur
|
congerminarēmus
|
congerminarēmur
|
2 p.
|
congerminabātis
|
congerminabamini
|
congerminarētis
|
congerminarēmini
|
3 p.
|
congerminābant
|
congerminabantur
|
congerminarent
|
congerminarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
congerminābo
|
congerminabor
|
—
|
2 p.
|
congerminābis
|
congerminaberis
|
congermināto
|
3 p.
|
congerminābit
|
congerminabitur
|
congermināto
|
Plur.
|
1 p.
|
congerminabimus
|
congerminabimur
|
—
|
2 p.
|
congerminabitis
|
congerminabimini
|
congerminatōte
|
3 p.
|
congerminabuntur
|
congerminanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
congermināre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
congermināri
|
Participium praesentis actīvi
|
congermināns
|
Gerundium
|
congerminandī
|
Gerundivum
|
congerminandus, -a, -um
|
Основа перфекта: congermināv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
congermināvī
|
congermināverim
|
congermināveram
|
congermināvissem
|
congermināverō
|
2 p.
|
congermināvisti
|
congermināveris
|
congermināveras
|
congermināvisses
|
congermināveris
|
3 p.
|
congermināvit
|
congermināverit
|
congermināverat
|
congermināvisset
|
congermināverit
|
Pl.
|
1 p.
|
congermināvimus
|
congermināverimus
|
congermināverāmus
|
congermināvissēmus
|
congermināverimus
|
2 p.
|
congermināvistis
|
congermināveritis
|
congermināverātis
|
congermināvissētis
|
congermināveritis
|
3 p.
|
congermināvērunt
|
congermināverint
|
congermināverant
|
congermināvissent
|
congermināverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
congermināvisse
|
Основа супина: congermināt-
Participium perfecti passivi
|
congerminātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
congerminātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
congerminātum
|
Supinum II
|
congerminātū
|
congermino
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- пускать побеги, давать отростки, прозябать AG ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]