Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: condurā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
condurō
|
conduror
|
condurem
|
condurer
|
—
|
—
|
2 p.
|
conduras
|
condurāris
|
condures
|
condurēris
|
condurā
|
condurare
|
3 p.
|
condurat
|
condurātur
|
conduret
|
condurētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
condurāmus
|
condurāmur
|
condurēmus
|
condurēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
condurātis
|
condurāmini
|
condurētis
|
condurēmini
|
condurāte
|
conduramini
|
3 p.
|
condurant
|
condurantur
|
condurent
|
condurentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
condurābam
|
condurābar
|
condurārem
|
condurārer
|
2 p.
|
condurābas
|
condurabāris
|
condurāres
|
condurarēris
|
3 p.
|
condurābat
|
condurabātur
|
condurāret
|
condurarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
condurabāmus
|
condurabāmur
|
condurarēmus
|
condurarēmur
|
2 p.
|
condurabātis
|
condurabamini
|
condurarētis
|
condurarēmini
|
3 p.
|
condurābant
|
condurabantur
|
condurarent
|
condurarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
condurābo
|
condurabor
|
—
|
2 p.
|
condurābis
|
conduraberis
|
condurāto
|
3 p.
|
condurābit
|
condurabitur
|
condurāto
|
Plur.
|
1 p.
|
condurabimus
|
condurabimur
|
—
|
2 p.
|
condurabitis
|
condurabimini
|
conduratōte
|
3 p.
|
condurabuntur
|
conduranto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
condurāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
condurāri
|
Participium praesentis actīvi
|
condurāns
|
Gerundium
|
condurandī
|
Gerundivum
|
condurandus, -a, -um
|
Основа перфекта: condurāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
condurāvī
|
condurāverim
|
condurāveram
|
condurāvissem
|
condurāverō
|
2 p.
|
condurāvisti
|
condurāveris
|
condurāveras
|
condurāvisses
|
condurāveris
|
3 p.
|
condurāvit
|
condurāverit
|
condurāverat
|
condurāvisset
|
condurāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
condurāvimus
|
condurāverimus
|
condurāverāmus
|
condurāvissēmus
|
condurāverimus
|
2 p.
|
condurāvistis
|
condurāveritis
|
condurāverātis
|
condurāvissētis
|
condurāveritis
|
3 p.
|
condurāvērunt
|
condurāverint
|
condurāverant
|
condurāvissent
|
condurāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
condurāvisse
|
Основа супина: condurāt-
Participium perfecti passivi
|
condurātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
condurātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
condurātum
|
Supinum II
|
condurātū
|
conduro
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- делать твёрдым (umor aquae ferrum condurat ab igni Lcr) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]