Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: concustodī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
concustodiō
|
concustodior
|
concustodiam
|
concustodiar
|
—
|
—
|
2 p.
|
concustodis
|
concustodīris
|
concustodias
|
concustodiāris
|
concustodī
|
concustodīre
|
3 p.
|
concustodit
|
concustodītur
|
concustodiat
|
concustodiātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
concustodīmus
|
concustodīmur
|
concustodiāmus
|
concustodiāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
concustodītis
|
concustodimini
|
concustodiātis
|
concustodiāmini
|
concustodīte
|
concustodimini
|
3 p.
|
concustodiunt
|
concustodiuntur
|
concustodiant
|
concustodiantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
concustodiēbam
|
concustodiēbar
|
concustodīrem
|
concustodīrer
|
2 p.
|
concustodiēbas
|
concustodiebāris
|
concustodīres
|
concustodirēris
|
3 p.
|
concustodiēbat
|
concustodiebātur
|
concustodīret
|
concustodirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
concustodiebāmus
|
concustodiebāmur
|
concustodirēmus
|
concustodirēmur
|
2 p.
|
concustodiebātis
|
concustodiebamini
|
concustodirētis
|
concustodirēmini
|
3 p.
|
concustodiēbant
|
concustodiebantur
|
concustodīrent
|
concustodirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
concustodiam
|
concustodiar
|
—
|
2 p.
|
concustodies
|
concustodiēris
|
concustodīto
|
3 p.
|
concustodiet
|
concustodiētur
|
concustodīto
|
Plur.
|
1 p.
|
concustodiēmus
|
concustodiēmur
|
—
|
2 p.
|
concustodiētis
|
concustodiemini
|
concustoditōte
|
3 p.
|
concustodientur
|
concustodiunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
concustodīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
concustodīri
|
Participium praesentis actīvi
|
concustodiens
|
Gerundium
|
concustodiendi
|
Gerundivum
|
concustodiendus, -a, -um
|
Основа перфекта: concustodīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
concustodīvī
|
concustodīverim
|
concustodīveram
|
concustodīvissem
|
concustodīverō
|
2 p.
|
concustodīvisti
|
concustodīveris
|
concustodīveras
|
concustodīvisses
|
concustodīveris
|
3 p.
|
concustodīvit
|
concustodīverit
|
concustodīverat
|
concustodīvisset
|
concustodīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
concustodīvimus
|
concustodīverimus
|
concustodīverāmus
|
concustodīvissēmus
|
concustodīverimus
|
2 p.
|
concustodīvistis
|
concustodīveritis
|
concustodīverātis
|
concustodīvissētis
|
concustodīveritis
|
3 p.
|
concustodīvērunt
|
concustodīverint
|
concustodīverant
|
concustodīvissent
|
concustodīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
concustodīvisse
|
Основа супина: concustodīt-
Participium perfecti passivi
|
concustodītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
concustodītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
concustodītum
|
Supinum II
|
concustodītū
|
concustodio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- оберегать, охранять (aurum Pl) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]