Морфологические и синтаксические свойства [ править ]
Основа инфекта: comitiā-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
comitiō
comitior
comitiem
comitier
—
—
2 p.
comitias
comitiāris
comities
comitiēris
comitiā
comitiare
3 p.
comitiat
comitiātur
comitiet
comitiētur
—
—
Plur.
1 p.
comitiāmus
comitiāmur
comitiēmus
comitiēmur
—
—
2 p.
comitiātis
comitiāmini
comitiētis
comitiēmini
comitiāte
comitiamini
3 p.
comitiant
comitiantur
comitient
comitientur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
comitiābam
comitiābar
comitiārem
comitiārer
2 p.
comitiābas
comitiabāris
comitiāres
comitiarēris
3 p.
comitiābat
comitiabātur
comitiāret
comitiarētur
Plur.
1 p.
comitiabāmus
comitiabāmur
comitiarēmus
comitiarēmur
2 p.
comitiabātis
comitiabamini
comitiarētis
comitiarēmini
3 p.
comitiābant
comitiabantur
comitiarent
comitiarentur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
comitiābo
comitiabor
—
2 p.
comitiābis
comitiaberis
comitiāto
3 p.
comitiābit
comitiabitur
comitiāto
Plur.
1 p.
comitiabimus
comitiabimur
—
2 p.
comitiabitis
comitiabimini
comitiatōte
3 p.
comitiabuntur
comitianto
Infīnitivus praesentis actīvi
comitiāre
Infīnitivus praesentis passīvi
comitiāri
Participium praesentis actīvi
comitiāns
Gerundium
comitiandī
Gerundivum
comitiandus, -a, -um
Основа перфекта: comitiāv-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
comitiāvī
comitiāverim
comitiāveram
comitiāvissem
comitiāverō
2 p.
comitiāvisti
comitiāveris
comitiāveras
comitiāvisses
comitiāveris
3 p.
comitiāvit
comitiāverit
comitiāverat
comitiāvisset
comitiāverit
Pl.
1 p.
comitiāvimus
comitiāverimus
comitiāverāmus
comitiāvissēmus
comitiāverimus
2 p.
comitiāvistis
comitiāveritis
comitiāverātis
comitiāvissētis
comitiāveritis
3 p.
comitiāvērunt
comitiāverint
comitiāverant
comitiāvissent
comitiāverint
Infīnitivus perfecti actīvi
comitiāvisse
Основа супина: comitiāt-
Participium perfecti passivi
comitiātus , -a, -um
Participium futuri activi
comitiātūrus, -a, -um
Supinum I
comitiātum
Supinum II
comitiātū
comitio
Глагол, первое спряжение.
Приставка: com- ; корень: -- .
Семантические свойства [ править ]
[comitium]
созывать на народное собрание Vr ;
избирать на народном собрании: tribuni comitiati C военные трибуны, избранные народным голосованием. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
Родственные слова [ править ]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания [ править ]