Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: coincid-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
coincidō
|
coincidor
|
coincidam
|
coincidar
|
—
|
—
|
2 p.
|
coincidis
|
coincideris
|
coincidas
|
coincidāris
|
coincide
|
coincidere
|
3 p.
|
coincidit
|
coinciditur
|
coincidat
|
coincidātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
coincidimus
|
coincidimur
|
coincidāmus
|
coincidāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
coinciditis
|
coincidimini
|
coincidātis
|
coincidamini
|
coincidite
|
coincidimini
|
3 p.
|
coincidunt
|
coinciduntur
|
coincidant
|
coincidantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
coincidēbam
|
coincidēbar
|
coinciderem
|
coinciderer
|
2 p.
|
coincidēbas
|
coincidebāris
|
coincideres
|
coinciderēris
|
3 p.
|
coincidēbat
|
coincidebātur
|
coincideret
|
coinciderētur
|
Plur.
|
1 p.
|
coincidebāmus
|
coincidebāmur
|
coinciderēmus
|
coinciderēmur
|
2 p.
|
coincidebātis
|
coincidebamini
|
coinciderētis
|
coinciderēmini
|
3 p.
|
coincidēbant
|
coincidebantur
|
coinciderent
|
coinciderentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
coincidam
|
coincidar
|
—
|
2 p.
|
coincides
|
coincidēris
|
coincidito
|
3 p.
|
coincidet
|
coincidētur
|
coincidito
|
Plur.
|
1 p.
|
coincidēmus
|
coincidēmur
|
—
|
2 p.
|
coincidētis
|
coincidemini
|
coinciditōte
|
3 p.
|
coincidentur
|
coincidunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
coincidĕre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
coincidi
|
Participium praesentis actīvi
|
coincidens
|
Gerundium
|
coincidendi
|
Gerundivum
|
coincidendus, -a, -um
|
Основа перфекта: coincid-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
coincidī
|
coinciderim
|
coincideram
|
coincidissem
|
coinciderō
|
2 p.
|
coincidisti
|
coincideris
|
coincideras
|
coincidisses
|
coincideris
|
3 p.
|
coincidit
|
coinciderit
|
coinciderat
|
coincidisset
|
coinciderit
|
Pl.
|
1 p.
|
coincidimus
|
coinciderimus
|
coinciderāmus
|
coincidissēmus
|
coinciderimus
|
2 p.
|
coincidistis
|
coincideritis
|
coinciderātis
|
coincidissētis
|
coincideritis
|
3 p.
|
coincidērunt
|
coinciderint
|
coinciderant
|
coincidissent
|
coinciderint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
coincidisse
|
Основа супина: coincās-
Participium perfecti passivi
|
coincāsus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
coincāsūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
coincāsum
|
Supinum II
|
coincāsū
|
coincidō
Глагол, третье спряжение.
Приставка: co-; корень: --.
- МФА (классическое произношение): [koˈin.ki.doː]
Семантические свойства[править]
- совпадать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
Происходит от con- + incidō.
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]