Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: captitā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
captitō
|
captitor
|
captitem
|
captiter
|
—
|
—
|
2 p.
|
captitas
|
captitāris
|
captites
|
captitēris
|
captitā
|
captitare
|
3 p.
|
captitat
|
captitātur
|
captitet
|
captitētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
captitāmus
|
captitāmur
|
captitēmus
|
captitēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
captitātis
|
captitāmini
|
captitētis
|
captitēmini
|
captitāte
|
captitamini
|
3 p.
|
captitant
|
captitantur
|
captitent
|
captitentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
captitābam
|
captitābar
|
captitārem
|
captitārer
|
2 p.
|
captitābas
|
captitabāris
|
captitāres
|
captitarēris
|
3 p.
|
captitābat
|
captitabātur
|
captitāret
|
captitarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
captitabāmus
|
captitabāmur
|
captitarēmus
|
captitarēmur
|
2 p.
|
captitabātis
|
captitabamini
|
captitarētis
|
captitarēmini
|
3 p.
|
captitābant
|
captitabantur
|
captitarent
|
captitarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
captitābo
|
captitabor
|
—
|
2 p.
|
captitābis
|
captitaberis
|
captitāto
|
3 p.
|
captitābit
|
captitabitur
|
captitāto
|
Plur.
|
1 p.
|
captitabimus
|
captitabimur
|
—
|
2 p.
|
captitabitis
|
captitabimini
|
captitatōte
|
3 p.
|
captitabuntur
|
captitanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
captitāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
captitāri
|
Participium praesentis actīvi
|
captitāns
|
Gerundium
|
captitandī
|
Gerundivum
|
captitandus, -a, -um
|
Основа перфекта: captitāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
captitāvī
|
captitāverim
|
captitāveram
|
captitāvissem
|
captitāverō
|
2 p.
|
captitāvisti
|
captitāveris
|
captitāveras
|
captitāvisses
|
captitāveris
|
3 p.
|
captitāvit
|
captitāverit
|
captitāverat
|
captitāvisset
|
captitāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
captitāvimus
|
captitāverimus
|
captitāverāmus
|
captitāvissēmus
|
captitāverimus
|
2 p.
|
captitāvistis
|
captitāveritis
|
captitāverātis
|
captitāvissētis
|
captitāveritis
|
3 p.
|
captitāvērunt
|
captitāverint
|
captitāverant
|
captitāvissent
|
captitāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
captitāvisse
|
Основа супина: captitāt-
Participium perfecti passivi
|
captitātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
captitātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
captitātum
|
Supinum II
|
captitātū
|
captito
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- [intens. к capto] усиленно добиваться, назойливо домогаться (omina vulgo loquentium Ap). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]