Морфологические и синтаксические свойства [ править ]
Основа инфекта: candicā-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
candicō
candicor
candicem
candicer
—
—
2 p.
candicas
candicāris
candices
candicēris
candicā
candicare
3 p.
candicat
candicātur
candicet
candicētur
—
—
Plur.
1 p.
candicāmus
candicāmur
candicēmus
candicēmur
—
—
2 p.
candicātis
candicāmini
candicētis
candicēmini
candicāte
candicamini
3 p.
candicant
candicantur
candicent
candicentur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
candicābam
candicābar
candicārem
candicārer
2 p.
candicābas
candicabāris
candicāres
candicarēris
3 p.
candicābat
candicabātur
candicāret
candicarētur
Plur.
1 p.
candicabāmus
candicabāmur
candicarēmus
candicarēmur
2 p.
candicabātis
candicabamini
candicarētis
candicarēmini
3 p.
candicābant
candicabantur
candicarent
candicarentur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
candicābo
candicabor
—
2 p.
candicābis
candicaberis
candicāto
3 p.
candicābit
candicabitur
candicāto
Plur.
1 p.
candicabimus
candicabimur
—
2 p.
candicabitis
candicabimini
candicatōte
3 p.
candicabuntur
candicanto
Infīnitivus praesentis actīvi
candicāre
Infīnitivus praesentis passīvi
candicāri
Participium praesentis actīvi
candicāns
Gerundium
candicandī
Gerundivum
candicandus, -a, -um
Основа перфекта: candicāv-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
candicāvī
candicāverim
candicāveram
candicāvissem
candicāverō
2 p.
candicāvisti
candicāveris
candicāveras
candicāvisses
candicāveris
3 p.
candicāvit
candicāverit
candicāverat
candicāvisset
candicāverit
Pl.
1 p.
candicāvimus
candicāverimus
candicāverāmus
candicāvissēmus
candicāverimus
2 p.
candicāvistis
candicāveritis
candicāverātis
candicāvissētis
candicāveritis
3 p.
candicāvērunt
candicāverint
candicāverant
candicāvissent
candicāverint
Infīnitivus perfecti actīvi
candicāvisse
Основа супина: candicāt-
Participium perfecti passivi
candicātus, -a, -um
Participium futuri activi
candicātūrus, -a, -um
Supinum I
candicātum
Supinum II
candicātū
candico
Глагол, первое спряжение.
Корень: -- .
Семантические свойства [ править ]
[candeo] белеть(ся), отливать белизной (populus folio superne candicans PM ): ebore c. Ap блистать отделкой из слоновой кости. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
Родственные слова [ править ]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания [ править ]