breĉetigi
Эсперанто[править]
Морфологические и синтаксические свойства[править]
| инф. | усл. | повелит. | |
| breĉetígi | breĉetígus | breĉetígu | |
| прош. | наст. | буд. | |
| Глагол | breĉetígis | breĉetígas | breĉetígos |
| Прич. | breĉetigínta | breĉetigánta | breĉetigónta |
| Прич.страд. | breĉetigíta | breĉetigáta | breĉetigóta |
| Субст. прич. | breĉetigínto | breĉetigánto | breĉetigónto |
| Субст. прич.страд. | breĉetigíto | breĉetigáto | breĉetigóto |
| Деепр. | breĉetigínte | breĉetigánte | breĉetigónte |
| Деепр.страд. | breĉetigíte | breĉetigáte | breĉetigóte |
bre-ĉe-tí-gi
Переходный глагол. breĉetigi
Глагол, переходный
корень breĉ-, суффиксы -et-, -ig-, окончание -i
Произношение[править]
- МФА: [brɛ.ʧɛ.ˈti.gi]
Семантические свойства[править]
Значение[править]
Родственные слова[править]
- существительные:
- прилагательные:
- глаголы:
- наречия: