Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: auspicā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
auspicō
|
auspicor
|
auspicem
|
auspicer
|
—
|
—
|
2 p.
|
auspicas
|
auspicāris
|
auspices
|
auspicēris
|
auspicā
|
auspicare
|
3 p.
|
auspicat
|
auspicātur
|
auspicet
|
auspicētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
auspicāmus
|
auspicāmur
|
auspicēmus
|
auspicēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
auspicātis
|
auspicāmini
|
auspicētis
|
auspicēmini
|
auspicāte
|
auspicamini
|
3 p.
|
auspicant
|
auspicantur
|
auspicent
|
auspicentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
auspicābam
|
auspicābar
|
auspicārem
|
auspicārer
|
2 p.
|
auspicābas
|
auspicabāris
|
auspicāres
|
auspicarēris
|
3 p.
|
auspicābat
|
auspicabātur
|
auspicāret
|
auspicarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
auspicabāmus
|
auspicabāmur
|
auspicarēmus
|
auspicarēmur
|
2 p.
|
auspicabātis
|
auspicabamini
|
auspicarētis
|
auspicarēmini
|
3 p.
|
auspicābant
|
auspicabantur
|
auspicarent
|
auspicarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
auspicābo
|
auspicabor
|
—
|
2 p.
|
auspicābis
|
auspicaberis
|
auspicāto
|
3 p.
|
auspicābit
|
auspicabitur
|
auspicāto
|
Plur.
|
1 p.
|
auspicabimus
|
auspicabimur
|
—
|
2 p.
|
auspicabitis
|
auspicabimini
|
auspicatōte
|
3 p.
|
auspicabuntur
|
auspicanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
auspicāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
auspicāri
|
Participium praesentis actīvi
|
auspicāns
|
Gerundium
|
auspicandī
|
Gerundivum
|
auspicandus, -a, -um
|
Основа перфекта: auspicāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
auspicāvī
|
auspicāverim
|
auspicāveram
|
auspicāvissem
|
auspicāverō
|
2 p.
|
auspicāvisti
|
auspicāveris
|
auspicāveras
|
auspicāvisses
|
auspicāveris
|
3 p.
|
auspicāvit
|
auspicāverit
|
auspicāverat
|
auspicāvisset
|
auspicāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
auspicāvimus
|
auspicāverimus
|
auspicāverāmus
|
auspicāvissēmus
|
auspicāverimus
|
2 p.
|
auspicāvistis
|
auspicāveritis
|
auspicāverātis
|
auspicāvissētis
|
auspicāveritis
|
3 p.
|
auspicāvērunt
|
auspicāverint
|
auspicāverant
|
auspicāvissent
|
auspicāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
auspicāvisse
|
Основа супина: auspicāt-
Participium perfecti passivi
|
auspicātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
auspicātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
auspicātum
|
Supinum II
|
auspicātū
|
aus-pi-cō
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- заниматься птицегаданием, совершать ауспиции;
- предвещать, пророчить ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]