Морфологические и синтаксические свойства [ править ]
Основа инфекта: asseverā-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
asseverō
asseveror
asseverem
asseverer
—
—
2 p.
asseveras
asseverāris
asseveres
asseverēris
asseverā
asseverare
3 p.
asseverat
asseverātur
asseveret
asseverētur
—
—
Plur.
1 p.
asseverāmus
asseverāmur
asseverēmus
asseverēmur
—
—
2 p.
asseverātis
asseverāmini
asseverētis
asseverēmini
asseverāte
asseveramini
3 p.
asseverant
asseverantur
asseverent
asseverentur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
asseverābam
asseverābar
asseverārem
asseverārer
2 p.
asseverābas
asseverabāris
asseverāres
asseverarēris
3 p.
asseverābat
asseverabātur
asseverāret
asseverarētur
Plur.
1 p.
asseverabāmus
asseverabāmur
asseverarēmus
asseverarēmur
2 p.
asseverabātis
asseverabamini
asseverarētis
asseverarēmini
3 p.
asseverābant
asseverabantur
asseverarent
asseverarentur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
asseverābo
asseverabor
—
2 p.
asseverābis
asseveraberis
asseverāto
3 p.
asseverābit
asseverabitur
asseverāto
Plur.
1 p.
asseverabimus
asseverabimur
—
2 p.
asseverabitis
asseverabimini
asseveratōte
3 p.
asseverabuntur
asseveranto
Infīnitivus praesentis actīvi
asseverāre
Infīnitivus praesentis passīvi
asseverāri
Participium praesentis actīvi
asseverāns
Gerundium
asseverandī
Gerundivum
asseverandus, -a, -um
Основа перфекта: asseverāv-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
asseverāvī
asseverāverim
asseverāveram
asseverāvissem
asseverāverō
2 p.
asseverāvisti
asseverāveris
asseverāveras
asseverāvisses
asseverāveris
3 p.
asseverāvit
asseverāverit
asseverāverat
asseverāvisset
asseverāverit
Pl.
1 p.
asseverāvimus
asseverāverimus
asseverāverāmus
asseverāvissēmus
asseverāverimus
2 p.
asseverāvistis
asseverāveritis
asseverāverātis
asseverāvissētis
asseverāveritis
3 p.
asseverāvērunt
asseverāverint
asseverāverant
asseverāvissent
asseverāverint
Infīnitivus perfecti actīvi
asseverāvisse
Основа супина: asseverāt-
Participium perfecti passivi
asseverātus, -a, -um
Participium futuri activi
asseverātūrus, -a, -um
Supinum I
asseverātum
Supinum II
asseverātū
assevero
Глагол, первое спряжение.
Приставка: as- ; корень: -- .
Семантические свойства [ править ]
принимать серьёзный вид: a. gravitatem T проповедовать строгость нравов; frontem rugis a. Ap хмурить лоб. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
Родственные слова [ править ]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания [ править ]