aidoida

Вепсский

Морфологические и синтаксические свойства

ai-doi-da

Глагол.

спряжение
индикатив	презенс		имперфект
лицо	полож.	отриц.	полож.	отриц.
1. ед.	aidoin	en aidoi	aidoin	en aidoind
2. ед.	aidoid	ed aidoi	aidoid	ed aidoind
3. ед.	aidoib	ei aidoi	aidoi	ei aidoind
1. мн.	aidoim	em aidoigoi	aidoim	em aidoinugoi
2. мн.	aidoit	et aidoigoi	aidoit	et aidoinugoi
3. мн.	aidoiba	ei aidoigoi	aidoiba	ei aidoinugoi
пассив	aidoidas	ei aidoigoi	aidoidihe	ei aidoidud
индикатив	перфект		плюсквамперфект
лицо	полож.	отриц.	полож.	отриц.
1. ед.	olen aidoinu	en ole aidoinu	olin aidoinu	en olend aidoinu
2. ед.	oled aidoinu	ed ole aidoinu	olid aidoinu	ed olend aidoinu
3. ед.	om aidoinu	ei ole aidoinu	oli aidoinu	ei olend aidoinu
1. мн.	olem aidoinuded	em olgoi aidoinuded	olim aidoinuded	em olnugoi aidoinuded
2. мн.	olet aidoinuded	et olgoi aidoinuded	olit aidoinuded	et olnugoi aidoinuded
3. мн.	oma aidoinuded	ei olgoi aidoinuded	oliba aidoinuded	ei olnugoi aidoinuded
пассив	om aidoidud	ei ole aidoidud	oli aidoidud	ei olend aidoidud
кондиционал	презенс		имперфект
лицо	полож.	отриц.	полож.	отриц.
1. ед.	aidoižin	en aidoiži	aidoinuižin	en aidoinuiži
2. ед.	aidoižid	ed aidoiži	aidoinuižid	ed aidoinuiži
3. ед.	aidoiži	ei aidoiži	aidoinuiži	ei aidoinuiži
1. мн.	aidoižim	em aidoižigoi	aidoinuižim	em aidoinuižigoi
2. мн.	aidoižit	et aidoižigoi	aidoinuižit	et aidoinuižigoi
3. мн.	aidoižiba	ei aidoižigoi	aidoinuižiba	ei aidoinuižigoi
пассив	-	-	aidoidižihe	ei aidoidud
кондиционал	перфект		плюсквамперфект
лицо	полож.	отриц.	полож.	отриц.
1. ед.	oližin aidoinu	en oliži aidoinu	olnuižin aidoinu	en olnuiži aidoinu
2. ед.	oližid aidoinu	ed oliži aidoinu	olnuižid aidoinu	ed olnuiži aidoinu
3. ед.	oliži aidoinu	ei oliži aidoinu	olnuiži aidoinu	ei olnuiži aidoinu
1. мн.	oližim aidoinuded	em oliži aidoinuded	olnuižim aidoinuded	em olnuiži aidoinuded
2. мн.	oližit aidoinuded	et oliži aidoinuded	olnuižit aidoinuded	et olnuiži aidoinuded
3. мн.	oližiba aidoinuded	ei oliži aidoinuded	olnuižiba aidoinuded	ei olnuiži aidoinuded
пассив	oliži aidoidud	ei oliži aidoidud	olnuiži aidoidud	ei olnuiži aidoidud
потенциал	презенс		перфект
лицо	полож.	отриц.	полож.	отриц.
1. ед.	aidoinen	en aidoine	olnen aidoinu	en olne aidoinu
2. ед.	aidoined	ed aidoine	olned aidoinu	ed olne aidoinu
3. ед.	aidoineb	ei aidoine	olneb aidoinu	ei olne aidoinu
1. мн.	aidoinem	em aidoine	olnem aidoinuded	em olne aidoinuded
2. мн.	aidoinet	et aidoine	olnet aidoinuded	et olne aidoinuded
3. мн.	aidoineba	ei aidoine	olneba aidoinuded	ei olne aidoinuded
пассив	-	-	olneb aidoidud	ei olne aidoidud
императив			инфинитивы
лицо	полож.	отриц.
1. ед.	-	-	I	aidoida
2. ед.	aidoi	ala aidoi	II инессив	aidoides
3. ед.	aidoigaha	algha aidoigoi	II инструктив	aidoiden
1. мн.	aidoigam	algam aidoigoi	III иллатив	aidoimaha
2. мн.	aidoigat	algat aidoigoi	III инессив	aidoimas
3. мн.	aidoigaha	algha aidoigoi	III элатив	aidoimaspäi
причастия			III абессив	aidoimata
акт. наст.	aidoi		III адессив	aidoimal
акт. пр. ед.	aidoinu
акт. пр. мн.	aidoinuded
пасс. пр.	aidoidud

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. огораживать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Фонетические варианты

1. aidiida, aideita

Синонимы

1. aidoita

Родственные слова

Ближайшее родство
существительные: aid

Этимология

От ??

Библиография

• Зайцева М.И., Муллонен М.И. Словарь вепсского языка. Ленинград, «Наука», 1972