Латиница (Latinça)[править]
äkiätçe
Морфологические и синтаксические свойства[править]
| падеж
|
ед. ч.
|
мн. ч.
|
| Им.
|
әкиятче
|
әкиятчеләр
|
| Прит.
|
әкиятченең
|
әкиятчеләрнең
|
| Д.
|
әкиятчегә
|
әкиятчеләргә
|
| В.
|
әкиятчене
|
әкиятчеләрне
|
| М.
|
әкиятчедә
|
әкиятчеләрдә
|
| Исх.
|
әкиятчедән
|
әкиятчеләрдән
|
|
|
| Принадлежность
|
|
| лицо
|
ед. ч.
|
мн. ч.
|
| 1-е
|
әкиятчем
|
әкиятчебез
|
| 2-е
|
әкиятчең
|
әкиятчегез
|
| 3-е
|
әкиятчесе
|
әкиятчеләре
|
|
әкиятче
Существительное.
Корень: -әкият-; аффикс: -че.
Семантические свойства[править]
- сказочник, сказитель
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]
Родственные слова[править]
