укытучы

Татарский

Латиница (Latinça)

uqıtuçı

Морфологические и синтаксические свойства

падеж	ед. ч.	мн. ч.
Им.	укытучы	укытучылар
Прит.	укытучының	укытучыларның
Д.	укытучыга	укытучыларга
В.	укытучыны	укытучыларны
М.	укытучыда	укытучыларда
Исх.	укытучыдан	укытучылардан
Принадлежность лицо ед. ч. мн. ч. 1-е укытучым укытучыбыз 2-е укытучың укытучыгыз 3-е укытучысы укытучысы

у-кы-ту-чы́

Существительное.

Корень: -укытучы-.

Семантические свойства

Значение

1. учитель, преподаватель (учительский) ◆ укытучылар бүлмәсе — учительская (комната)

Синонимы

мөгаллим, хәлфә

Родственные слова

Ближайшее родство
существительные: уку, укучы, укыту прилагательные: укыган глаголы: укырга, укытырга, укынырга, укылырга

Этимология

От укыту (обучение, преподавание)