[ править ]
падеж
ед. ч.
мн. ч.
Им.
төлкө
төлкөләр
Прит.
төлкөнөң
төлкөләрҙең
Д.
төлкөгә
төлкөләргә
В.
төлкөнө
төлкөләрҙе
М.
төлкөлә
төлкөләрҙә
Исх.
төлкөнән
төлкөләрҙән
Принадлежность
лицо
ед. ч.
мн. ч.
1-е
төлкөм
төлкөбөҙ
2-е
төлкөң
төлкөгөҙ
3-е
төлкөһө
төлкөһө
төл- кө
Существительное.
корень: -төлкө-
Төлкө зоол. лиса , лисица (Vulpes ◆ Төлкөләр йылына бер генә көсөкләй. — Лисицы щенятся только раз в году. ◆ Төлкө ҡомғанын алған да башы һуҡҡан яҡҡа олаҡҡан, ти. — Лиса взяла свой кумган и пошла куда глаза глядят. «(„Лиса-сирота“. Башкирская народная сказка).» адъектив. лисий ◆ Төлкө яҡаһы — лисий воротник. ◆ Төлкө өңө — Лисья нора. —
— хайуан , йәнлек От пратюркск. *tülki / tilkü «лиса », от которой в числе прочего произошли: др.-тюрк. tilkü , азерб. tülkü (түлкү ; تۆلکۆ )башк. төлкө казахск. түлкі кр.-тат. , карач.-балк. , кумыкск. тюлкю кирг. түлкү ног. туьлки гагаузск. , кр.-тат. , тур. , туркм. tilki тат. төлке (tölke )тувинск. дилги алт. тӱлкӱ тоф. ділги узб. tulki (тулки )уйгурск. تۈلكە (tülke)хакас. , шорск. тӱлгӱ
[ править ] 
