доға

Башкирский

Морфологические и синтаксические свойства

падеж	ед. ч.	мн. ч.
Им.	доға	доғалар
Прит.	доғаның	доғаларҙың
Д.	доғаға	доғаларға
В.	доғаны	доғаларҙы
М.	доғала	доғаларҙа
Исх.	доғанан	доғаларҙан
Принадлежность лицо ед. ч. мн. ч. 1-е доғам доғабыҙ 2-е доғаң доғағыҙ 3-е доғаһы доғаһы

до-ға

Существительное.

корень: -доға-

Произношение

• МФА: [dʊ̞ˈʁɑ] 

  (файл)

Семантические свойства

Доға

Значение

1. религ. молитва (вообще); дуа (обращение к Аллаху) ◆ Ҡара доға — языческая молитва ◆ Изге ҡәбергә килеп, тубыҡлынып доға ҡылдым. — Придя к святой могиле, я встал на колени и сотворил молитву.

Антонимы

1. —

Гипонимы

1. салауат, намаҙ, ғибәҙәт

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

Из араб. دعاء (duʿāʾ) ‘молитва’.