гѫгънивъ

Старославянский

Морфологические и синтаксические свойства

Прилагательное.

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	гѫгънивъ	гѫгъниво	гѫгънива
Р.	гѫгънива	гѫгънива	гѫгънивꙑ
Д.	гѫгънивѹ	гѫгънивѹ	гѫгънивѣ
В.	гѫгънивъ	гѫгъниво	гѫгънивѫ
Тв.	гѫгънивомь	гѫгънивомь	гѫгънивоѭ
М.	гѫгънивѣ	гѫгънивѣ	гѫгънивѣ
дв. ч. Им.—В. гѫгънива гѫгънивѣ гѫгънивѣ Р.—М. гѫгънивѹ гѫгънивѹ гѫгънивѹ Д.—Тв. гѫгънивома гѫгънивома гѫгънивама
мн. ч. Им. гѫгъниви гѫгънива гѫгънивꙑ Р. гѫгънивъ гѫгънивъ гѫгънивъ Д. гѫгънивомъ гѫгънивомъ гѫгънивамъ В. гѫгънивꙑ гѫгънива гѫгънивꙑ Тв. гѫгънивꙑ гѫгънивꙑ гѫгънивами М. гѫгънивѣхъ гѫгънивѣхъ гѫгънивахъ

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	гѫгънивꙑи	гѫгънивоѥ	гѫгъниваꙗ
Р.	гѫгъниваѥго	гѫгъниваѥго	гѫгънивꙑѩ
Д.	гѫгънивѹѥмѹ	гѫгънивѹѥмѹ	гѫгънивѣи
В.	гѫгънивꙑи	гѫгънивоѥ	гѫгънивѫѭ
Тв.	гѫгънивꙑимь	гѫгънивꙑимь	гѫгънивоѭ
М.	гѫгънивѣѥмь	гѫгънивѣѥмь	гѫгънивѣи
дв. ч. Им.—В. гѫгъниваꙗ гѫгънивѣи гѫгънивѣи Р.—М. гѫгънивѹю гѫгънивѹю гѫгънивѹю Д.—Тв. гѫгънивꙑима гѫгънивꙑима гѫгънивꙑима
мн. ч. Им. гѫгънивии гѫгъниваꙗ гѫгънивꙑѩ Р. гѫгънивꙑихъ гѫгънивꙑихъ гѫгънивꙑихъ Д. гѫгънивꙑимъ гѫгънивꙑимъ гѫгънивꙑимъ В. гѫгънивꙑѩ гѫгъниваꙗ гѫгънивꙑѩ Тв. гѫгънивꙑими гѫгънивꙑими гѫгънивꙑими М. гѫгънивꙑихъ гѫгънивꙑихъ гѫгънивꙑихъ

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. гнусавый ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

Из ??