пратюркск. *kum «песок», от которой в числе прочего произошли: тур. kum, азерб. qum, туркм. gum, башк. ҡом, тат. ком, алт. кум, кр.-тат. qum, карач.-балк. къум, казах. құм, ног. кум, каракалп. qum, якут. кумах, долг. кумак, шор. қум, хакас. хум, тув. кум, узб. qum