Φραγκοσυριανή

Греческий

Морфологические и синтаксические свойства

падеж	ед. ч.	мн. ч.
Им.	Φραγκοσυριανή	Φραγκοσυριανές
Род.	Φραγκοσυριανής	Φραγκοσυριανών
Вин.	Φραγκοσυριανή	Φραγκοσυριανές
Зв.	Φραγκοσυριανή	Φραγκοσυριανές

Φρα-γκο-συρ-ια-νή

Существительное, женский род, склонение Ο29 (тип склонения — ψυχή).

Корень: -Φραγκο-; корень: -συρ-; суффикс: -ιαν; окончание: -ή.

Произношение

• МФА: [fɾaŋ.ɡo.siɾ.ʝaˈni]

Семантические свойства

Значение

1. католичка с острова Сирос или его уроженка итальянского или французского происхождения ◆ Μία φούντωση, μια φλόγα / έχω μέσα στην καρδιά / και μάγια μου 'χεις κάνει / Φραγκοσυριανή γλυκιά Μάρκος Βαμβακάρης, «Φραγκοσυριανή»

Синонимы

1. Συριανή, Σύρια

Антонимы

1. по полу Φραγκοσυριανός, Συριανός, Σύριος

Гиперонимы

1. νησιώτισσα, κάτοικος, δημότισσα, γυναίκα, Συριανή, καθολική, Φράγκισσα

Гипонимы

1. —

Родственные слова

Ближайшее родство

уменьш.-ласк. формы: Συριανάκι, διφραγκάκι, φραγκάκι имена собственные: Σύρος, Σύρα пр. существительные: Φραγκοσυριανός, Συριανή, Συριανός, Σύριος, Σύρια, Φράγκος, Φράγκισσα, αφραγκία, δίφραγκο, κουτόφραγκος, φραγκικά, φραγκοδίφραγκα, φραγκόκοτα, Φραγκοκρατία, φραγκοκρατία, φραγκολεβαντίνος, φραγκολεβαντίνα, φραγκοπαναγιά, φραγκόπαπας, φραγκοραφτάδικο, φραγκοράφτης, φραγκοράφτισσα, φραγκοράφτρα, φραγκοσταφυλιά, φραγκοστάφυλο, φραγκοσυκιά, φραγκόσυκο прилагательные: συριανός, άφραγκος, φραγκικός, φράγκικος глаголы: φραγκεύω наречия: φράγκικα

Этимология

Происходит от греческого Φραγκο(ς) + Συρ(ος) + -ιανή.