ĉirkaŭglui

Эсперанто

Морфологические и синтаксические свойства

	инф.	усл.	повелит.
	ĉirkaŭglui	ĉirkaŭgluus	ĉirkaŭgluu
	прош.	наст.	буд.
Глагол	ĉirkaŭgluis	ĉirkaŭgluas	ĉirkaŭgluos
Прич.	ĉirkaŭgluínta	ĉirkaŭgluánta	ĉirkaŭgluónta
Прич.страд.	ĉirkaŭgluíta	ĉirkaŭgluáta	ĉirkaŭgluóta
Субст. прич.	ĉirkaŭgluínto	ĉirkaŭgluánto	ĉirkaŭgluónto
Субст. прич.страд.	ĉirkaŭgluíto	ĉirkaŭgluáto	ĉirkaŭgluóto
Деепр.	ĉirkaŭgluínte	ĉirkaŭgluánte	ĉirkaŭgluónte
Деепр.страд.	ĉirkaŭgluíte	ĉirkaŭgluáte	ĉirkaŭgluóte

ĉir-kaŭ-glú·i

Переходный глагол. ĉirkaŭglui

Глагол, переходный

Приставка ĉirkaŭ-, корень glu-, окончание -i

Произношение

• МФА: [ʧir.kaw.ˈglu.i]

Семантические свойства

Значение

обклеить