ĉifi
Эсперанто[править]
Морфологические и синтаксические свойства[править]
| инф. | усл. | повелит. | |
| ĉífi | ĉífus | ĉífu | |
| прош. | наст. | буд. | |
| Глагол | ĉífis | ĉífas | ĉífos |
| Прич. | ĉifínta | ĉifánta | ĉifónta |
| Прич.страд. | ĉifíta | ĉifáta | ĉifóta |
| Субст. прич. | ĉifínto | ĉifánto | ĉifónto |
| Субст. прич.страд. | ĉifíto | ĉifáto | ĉifóto |
| Деепр. | ĉifínte | ĉifánte | ĉifónte |
| Деепр.страд. | ĉifíte | ĉifáte | ĉifóte |
ĉí-fi
Переходный глагол. ĉifi
Глагол, переходный
Произношение[править]
- МФА: [ˈʧi.fi]