Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: trucilā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
trucilō
|
trucilor
|
trucilem
|
truciler
|
—
|
—
|
2 p.
|
trucilas
|
trucilāris
|
truciles
|
trucilēris
|
trucilā
|
trucilare
|
3 p.
|
trucilat
|
trucilātur
|
trucilet
|
trucilētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
trucilāmus
|
trucilāmur
|
trucilēmus
|
trucilēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
trucilātis
|
trucilāmini
|
trucilētis
|
trucilēmini
|
trucilāte
|
trucilamini
|
3 p.
|
trucilant
|
trucilantur
|
trucilent
|
trucilentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
trucilābam
|
trucilābar
|
trucilārem
|
trucilārer
|
2 p.
|
trucilābas
|
trucilabāris
|
trucilāres
|
trucilarēris
|
3 p.
|
trucilābat
|
trucilabātur
|
trucilāret
|
trucilarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
trucilabāmus
|
trucilabāmur
|
trucilarēmus
|
trucilarēmur
|
2 p.
|
trucilabātis
|
trucilabamini
|
trucilarētis
|
trucilarēmini
|
3 p.
|
trucilābant
|
trucilabantur
|
trucilarent
|
trucilarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
trucilābo
|
trucilabor
|
—
|
2 p.
|
trucilābis
|
trucilaberis
|
trucilāto
|
3 p.
|
trucilābit
|
trucilabitur
|
trucilāto
|
Plur.
|
1 p.
|
trucilabimus
|
trucilabimur
|
—
|
2 p.
|
trucilabitis
|
trucilabimini
|
trucilatōte
|
3 p.
|
trucilabuntur
|
trucilanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
trucilāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
trucilāri
|
Participium praesentis actīvi
|
trucilāns
|
Gerundium
|
trucilandī
|
Gerundivum
|
trucilandus, -a, -um
|
Основа перфекта: trucilāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
trucilāvī
|
trucilāverim
|
trucilāveram
|
trucilāvissem
|
trucilāverō
|
2 p.
|
trucilāvisti
|
trucilāveris
|
trucilāveras
|
trucilāvisses
|
trucilāveris
|
3 p.
|
trucilāvit
|
trucilāverit
|
trucilāverat
|
trucilāvisset
|
trucilāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
trucilāvimus
|
trucilāverimus
|
trucilāverāmus
|
trucilāvissēmus
|
trucilāverimus
|
2 p.
|
trucilāvistis
|
trucilāveritis
|
trucilāverātis
|
trucilāvissētis
|
trucilāveritis
|
3 p.
|
trucilāvērunt
|
trucilāverint
|
trucilāverant
|
trucilāvissent
|
trucilāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
trucilāvisse
|
Основа супина: trucilāt-
Participium perfecti passivi
|
trucilātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
trucilātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
trucilātum
|
Supinum II
|
trucilātū
|
trucilo
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- щебетать (о дроздах Su) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]