Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: transultā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
transultō
|
transultor
|
transultem
|
transulter
|
—
|
—
|
2 p.
|
transultas
|
transultāris
|
transultes
|
transultēris
|
transultā
|
transultare
|
3 p.
|
transultat
|
transultātur
|
transultet
|
transultētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
transultāmus
|
transultāmur
|
transultēmus
|
transultēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
transultātis
|
transultāmini
|
transultētis
|
transultēmini
|
transultāte
|
transultamini
|
3 p.
|
transultant
|
transultantur
|
transultent
|
transultentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
transultābam
|
transultābar
|
transultārem
|
transultārer
|
2 p.
|
transultābas
|
transultabāris
|
transultāres
|
transultarēris
|
3 p.
|
transultābat
|
transultabātur
|
transultāret
|
transultarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
transultabāmus
|
transultabāmur
|
transultarēmus
|
transultarēmur
|
2 p.
|
transultabātis
|
transultabamini
|
transultarētis
|
transultarēmini
|
3 p.
|
transultābant
|
transultabantur
|
transultarent
|
transultarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
transultābo
|
transultabor
|
—
|
2 p.
|
transultābis
|
transultaberis
|
transultāto
|
3 p.
|
transultābit
|
transultabitur
|
transultāto
|
Plur.
|
1 p.
|
transultabimus
|
transultabimur
|
—
|
2 p.
|
transultabitis
|
transultabimini
|
transultatōte
|
3 p.
|
transultabuntur
|
transultanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
transultāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
transultāri
|
Participium praesentis actīvi
|
transultāns
|
Gerundium
|
transultandī
|
Gerundivum
|
transultandus, -a, -um
|
Основа перфекта: transultāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
transultāvī
|
transultāverim
|
transultāveram
|
transultāvissem
|
transultāverō
|
2 p.
|
transultāvisti
|
transultāveris
|
transultāveras
|
transultāvisses
|
transultāveris
|
3 p.
|
transultāvit
|
transultāverit
|
transultāverat
|
transultāvisset
|
transultāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
transultāvimus
|
transultāverimus
|
transultāverāmus
|
transultāvissēmus
|
transultāverimus
|
2 p.
|
transultāvistis
|
transultāveritis
|
transultāverātis
|
transultāvissētis
|
transultāveritis
|
3 p.
|
transultāvērunt
|
transultāverint
|
transultāverant
|
transultāvissent
|
transultāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
transultāvisse
|
Основа супина: transultāt-
Participium perfecti passivi
|
transultātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
transultātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
transultātum
|
Supinum II
|
transultātū
|
transulto
Глагол, первое спряжение.
Приставка: tran-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- [frequ. к transilio] перепрыгивать (in recentem equum ex fesso L) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]