Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: transnominā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
transnominō
|
transnominor
|
transnominem
|
transnominer
|
—
|
—
|
2 p.
|
transnominas
|
transnomināris
|
transnomines
|
transnominēris
|
transnominā
|
transnominare
|
3 p.
|
transnominat
|
transnominātur
|
transnominet
|
transnominētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
transnomināmus
|
transnomināmur
|
transnominēmus
|
transnominēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
transnominātis
|
transnomināmini
|
transnominētis
|
transnominēmini
|
transnomināte
|
transnominamini
|
3 p.
|
transnominant
|
transnominantur
|
transnominent
|
transnominentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
transnominābam
|
transnominābar
|
transnominārem
|
transnominārer
|
2 p.
|
transnominābas
|
transnominabāris
|
transnomināres
|
transnominarēris
|
3 p.
|
transnominābat
|
transnominabātur
|
transnomināret
|
transnominarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
transnominabāmus
|
transnominabāmur
|
transnominarēmus
|
transnominarēmur
|
2 p.
|
transnominabātis
|
transnominabamini
|
transnominarētis
|
transnominarēmini
|
3 p.
|
transnominābant
|
transnominabantur
|
transnominarent
|
transnominarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
transnominābo
|
transnominabor
|
—
|
2 p.
|
transnominābis
|
transnominaberis
|
transnomināto
|
3 p.
|
transnominābit
|
transnominabitur
|
transnomināto
|
Plur.
|
1 p.
|
transnominabimus
|
transnominabimur
|
—
|
2 p.
|
transnominabitis
|
transnominabimini
|
transnominatōte
|
3 p.
|
transnominabuntur
|
transnominanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
transnomināre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
transnomināri
|
Participium praesentis actīvi
|
transnomināns
|
Gerundium
|
transnominandī
|
Gerundivum
|
transnominandus, -a, -um
|
Основа перфекта: transnomināv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
transnomināvī
|
transnomināverim
|
transnomināveram
|
transnomināvissem
|
transnomināverō
|
2 p.
|
transnomināvisti
|
transnomināveris
|
transnomināveras
|
transnomināvisses
|
transnomināveris
|
3 p.
|
transnomināvit
|
transnomināverit
|
transnomināverat
|
transnomināvisset
|
transnomināverit
|
Pl.
|
1 p.
|
transnomināvimus
|
transnomināverimus
|
transnomināverāmus
|
transnomināvissēmus
|
transnomināverimus
|
2 p.
|
transnomināvistis
|
transnomināveritis
|
transnomināverātis
|
transnomināvissētis
|
transnomināveritis
|
3 p.
|
transnomināvērunt
|
transnomināverint
|
transnomināverant
|
transnomināvissent
|
transnomināverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
transnomināvisse
|
Основа супина: transnomināt-
Participium perfecti passivi
|
transnominātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
transnominātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
transnominātum
|
Supinum II
|
transnominātū
|
transnomino
Глагол, первое спряжение.
Приставка: trans-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- переименовывать (Septembrem mensem Germanicum Su) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]