Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: taciturī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
tacituriō
|
taciturior
|
tacituriam
|
tacituriar
|
—
|
—
|
2 p.
|
tacituris
|
taciturīris
|
taciturias
|
tacituriāris
|
taciturī
|
taciturīre
|
3 p.
|
taciturit
|
taciturītur
|
tacituriat
|
tacituriātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
taciturīmus
|
taciturīmur
|
tacituriāmus
|
tacituriāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
taciturītis
|
taciturimini
|
tacituriātis
|
tacituriāmini
|
taciturīte
|
taciturimini
|
3 p.
|
tacituriunt
|
tacituriuntur
|
tacituriant
|
tacituriantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
tacituriēbam
|
tacituriēbar
|
taciturīrem
|
taciturīrer
|
2 p.
|
tacituriēbas
|
tacituriebāris
|
taciturīres
|
taciturirēris
|
3 p.
|
tacituriēbat
|
tacituriebātur
|
taciturīret
|
taciturirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
tacituriebāmus
|
tacituriebāmur
|
taciturirēmus
|
taciturirēmur
|
2 p.
|
tacituriebātis
|
tacituriebamini
|
taciturirētis
|
taciturirēmini
|
3 p.
|
tacituriēbant
|
tacituriebantur
|
taciturīrent
|
taciturirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
tacituriam
|
tacituriar
|
—
|
2 p.
|
tacituries
|
tacituriēris
|
taciturīto
|
3 p.
|
tacituriet
|
tacituriētur
|
taciturīto
|
Plur.
|
1 p.
|
tacituriēmus
|
tacituriēmur
|
—
|
2 p.
|
tacituriētis
|
tacituriemini
|
tacituritōte
|
3 p.
|
taciturientur
|
tacituriunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
taciturīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
taciturīri
|
Participium praesentis actīvi
|
tacituriens
|
Gerundium
|
tacituriendi
|
Gerundivum
|
tacituriendus, -a, -um
|
Основа перфекта: taciturīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
taciturīvī
|
taciturīverim
|
taciturīveram
|
taciturīvissem
|
taciturīverō
|
2 p.
|
taciturīvisti
|
taciturīveris
|
taciturīveras
|
taciturīvisses
|
taciturīveris
|
3 p.
|
taciturīvit
|
taciturīverit
|
taciturīverat
|
taciturīvisset
|
taciturīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
taciturīvimus
|
taciturīverimus
|
taciturīverāmus
|
taciturīvissēmus
|
taciturīverimus
|
2 p.
|
taciturīvistis
|
taciturīveritis
|
taciturīverātis
|
taciturīvissētis
|
taciturīveritis
|
3 p.
|
taciturīvērunt
|
taciturīverint
|
taciturīverant
|
taciturīvissent
|
taciturīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
taciturīvisse
|
Основа супина: taciturīt-
Participium perfecti passivi
|
taciturītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
taciturītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
taciturītum
|
Supinum II
|
taciturītū
|
taciturio
Глагол, четвёртое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- иметь желание помолчать Sid ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]