Морфологические и синтаксические свойства [ править ]
Основа инфекта: superseminā-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
superseminō
superseminor
superseminem
superseminer
—
—
2 p.
superseminas
supersemināris
supersemines
superseminēris
superseminā
superseminare
3 p.
superseminat
superseminātur
superseminet
superseminētur
—
—
Plur.
1 p.
supersemināmus
supersemināmur
superseminēmus
superseminēmur
—
—
2 p.
superseminātis
supersemināmini
superseminētis
superseminēmini
supersemināte
superseminamini
3 p.
superseminant
superseminantur
superseminent
superseminentur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
superseminābam
superseminābar
superseminārem
superseminārer
2 p.
superseminābas
superseminabāris
supersemināres
superseminarēris
3 p.
superseminābat
superseminabātur
supersemināret
superseminarētur
Plur.
1 p.
superseminabāmus
superseminabāmur
superseminarēmus
superseminarēmur
2 p.
superseminabātis
superseminabamini
superseminarētis
superseminarēmini
3 p.
superseminābant
superseminabantur
superseminarent
superseminarentur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
superseminābo
superseminabor
—
2 p.
superseminābis
superseminaberis
supersemināto
3 p.
superseminābit
superseminabitur
supersemināto
Plur.
1 p.
superseminabimus
superseminabimur
—
2 p.
superseminabitis
superseminabimini
superseminatōte
3 p.
superseminabuntur
superseminanto
Infīnitivus praesentis actīvi
supersemināre
Infīnitivus praesentis passīvi
supersemināri
Participium praesentis actīvi
supersemināns
Gerundium
superseminandī
Gerundivum
superseminandus, -a, -um
Основа перфекта: supersemināv-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
supersemināvī
supersemināverim
supersemināveram
supersemināvissem
supersemināverō
2 p.
supersemināvisti
supersemināveris
supersemināveras
supersemināvisses
supersemināveris
3 p.
supersemināvit
supersemināverit
supersemināverat
supersemināvisset
supersemināverit
Pl.
1 p.
supersemināvimus
supersemināverimus
supersemināverāmus
supersemināvissēmus
supersemināverimus
2 p.
supersemināvistis
supersemināveritis
supersemināverātis
supersemināvissētis
supersemināveritis
3 p.
supersemināvērunt
supersemināverint
supersemināverant
supersemināvissent
supersemināverint
Infīnitivus perfecti actīvi
supersemināvisse
Основа супина: supersemināt-
Participium perfecti passivi
superseminātus, -a, -um
Participium futuri activi
superseminātūrus, -a, -um
Supinum I
superseminātum
Supinum II
superseminātū
supersemino
Глагол, первое спряжение.
Приставка: super- ; корень: -- .
Семантические свойства [ править ]
заново сеять , совершать новый посев Eccl ◆ et ipso insuper supremi apostolatus officio admonemur severissimae rationis, quam reposcet a nobis divinus pastorum Princeps ob succrescentia in Dominico agro zizania, si quae ab inimico homine nobis dormientibus superseminata fuerint […] — нам припоминается этот долг верховного руководителя, касающийся строгого отсчёта, которого потребует с нас божественный Государь пастырей насчёт произраставших в Господней ниве плевелов, если враждебный человек совершит новый посев этих, пока мы дремлем […] Григорий XVI , «Inter præcipuas», 1844 г. [источник — [1] ]
Родственные слова [ править ]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания [ править ]