Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: succollā-
|
|
Praesens
|
| Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
| Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
| Sing.
|
1 p.
|
succollō
|
succollor
|
succollem
|
succoller
|
—
|
—
|
| 2 p.
|
succollas
|
succollāris
|
succolles
|
succollēris
|
succollā
|
succollare
|
| 3 p.
|
succollat
|
succollātur
|
succollet
|
succollētur
|
—
|
—
|
| Plur.
|
1 p.
|
succollāmus
|
succollāmur
|
succollēmus
|
succollēmur
|
—
|
—
|
| 2 p.
|
succollātis
|
succollāmini
|
succollētis
|
succollēmini
|
succollāte
|
succollamini
|
| 3 p.
|
succollant
|
succollantur
|
succollent
|
succollentur
|
—
|
—
|
|
|
Imperfectum
|
| Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
| Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
| Sing.
|
1 p.
|
succollābam
|
succollābar
|
succollārem
|
succollārer
|
| 2 p.
|
succollābas
|
succollabāris
|
succollāres
|
succollarēris
|
| 3 p.
|
succollābat
|
succollabātur
|
succollāret
|
succollarētur
|
| Plur.
|
1 p.
|
succollabāmus
|
succollabāmur
|
succollarēmus
|
succollarēmur
|
| 2 p.
|
succollabātis
|
succollabamini
|
succollarētis
|
succollarēmini
|
| 3 p.
|
succollābant
|
succollabantur
|
succollarent
|
succollarentur
|
|
|
Futūrum I
|
| Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
| Act.
|
Pass.
|
Act.
|
| Sing.
|
1 p.
|
succollābo
|
succollabor
|
—
|
| 2 p.
|
succollābis
|
succollaberis
|
succollāto
|
| 3 p.
|
succollābit
|
succollabitur
|
succollāto
|
| Plur.
|
1 p.
|
succollabimus
|
succollabimur
|
—
|
| 2 p.
|
succollabitis
|
succollabimini
|
succollatōte
|
| 3 p.
|
succollabuntur
|
succollanto
|
| Infīnitivus praesentis actīvi
|
succollāre
|
| Infīnitivus praesentis passīvi
|
succollāri
|
| Participium praesentis actīvi
|
succollāns
|
| Gerundium
|
succollandī
|
| Gerundivum
|
succollandus, -a, -um
|
Основа перфекта: succollāv-
|
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
| Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
| Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
| Sg.
|
1 p.
|
succollāvī
|
succollāverim
|
succollāveram
|
succollāvissem
|
succollāverō
|
| 2 p.
|
succollāvisti
|
succollāveris
|
succollāveras
|
succollāvisses
|
succollāveris
|
| 3 p.
|
succollāvit
|
succollāverit
|
succollāverat
|
succollāvisset
|
succollāverit
|
| Pl.
|
1 p.
|
succollāvimus
|
succollāverimus
|
succollāverāmus
|
succollāvissēmus
|
succollāverimus
|
| 2 p.
|
succollāvistis
|
succollāveritis
|
succollāverātis
|
succollāvissētis
|
succollāveritis
|
| 3 p.
|
succollāvērunt
|
succollāverint
|
succollāverant
|
succollāvissent
|
succollāverint
|
| Infīnitivus perfecti actīvi
|
succollāvisse
|
Основа супина: succollāt-
| Participium perfecti passivi
|
succollātus, -a, -um
|
| Participium futuri activi
|
succollātūrus, -a, -um
|
| Supinum I
|
succollātum
|
| Supinum II
|
succollātū
|
succollo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: suc-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- [sub + collum] брать на плечи, нести на плечах (fessum Vr; sc. lecticam Su) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]
