Морфологические и синтаксические свойства [ править ]
Основа инфекта: succenturiā-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
succenturiō
succenturior
succenturiem
succenturier
—
—
2 p.
succenturias
succenturiāris
succenturies
succenturiēris
succenturiā
succenturiare
3 p.
succenturiat
succenturiātur
succenturiet
succenturiētur
—
—
Plur.
1 p.
succenturiāmus
succenturiāmur
succenturiēmus
succenturiēmur
—
—
2 p.
succenturiātis
succenturiāmini
succenturiētis
succenturiēmini
succenturiāte
succenturiamini
3 p.
succenturiant
succenturiantur
succenturient
succenturientur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
succenturiābam
succenturiābar
succenturiārem
succenturiārer
2 p.
succenturiābas
succenturiabāris
succenturiāres
succenturiarēris
3 p.
succenturiābat
succenturiabātur
succenturiāret
succenturiarētur
Plur.
1 p.
succenturiabāmus
succenturiabāmur
succenturiarēmus
succenturiarēmur
2 p.
succenturiabātis
succenturiabamini
succenturiarētis
succenturiarēmini
3 p.
succenturiābant
succenturiabantur
succenturiarent
succenturiarentur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
succenturiābo
succenturiabor
—
2 p.
succenturiābis
succenturiaberis
succenturiāto
3 p.
succenturiābit
succenturiabitur
succenturiāto
Plur.
1 p.
succenturiabimus
succenturiabimur
—
2 p.
succenturiabitis
succenturiabimini
succenturiatōte
3 p.
succenturiabuntur
succenturianto
Infīnitivus praesentis actīvi
succenturiāre
Infīnitivus praesentis passīvi
succenturiāri
Participium praesentis actīvi
succenturiāns
Gerundium
succenturiandī
Gerundivum
succenturiandus, -a, -um
Основа перфекта: succenturiāv-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
succenturiāvī
succenturiāverim
succenturiāveram
succenturiāvissem
succenturiāverō
2 p.
succenturiāvisti
succenturiāveris
succenturiāveras
succenturiāvisses
succenturiāveris
3 p.
succenturiāvit
succenturiāverit
succenturiāverat
succenturiāvisset
succenturiāverit
Pl.
1 p.
succenturiāvimus
succenturiāverimus
succenturiāverāmus
succenturiāvissēmus
succenturiāverimus
2 p.
succenturiāvistis
succenturiāveritis
succenturiāverātis
succenturiāvissētis
succenturiāveritis
3 p.
succenturiāvērunt
succenturiāverint
succenturiāverant
succenturiāvissent
succenturiāverint
Infīnitivus perfecti actīvi
succenturiāvisse
Основа супина: succenturiāt-
Participium perfecti passivi
succenturiātus, -a, -um
Participium futuri activi
succenturiātūrus, -a, -um
Supinum I
succenturiātum
Supinum II
succenturiātū
succenturio
Глагол, первое спряжение.
Приставка: suc- ; корень: -- .
Семантические свойства [ править ]
[sub + centurio] зачислять в центурию (для её пополнения), перен. держать в резерве: ero succenturiatus, si quid deficies Ter я буду в резерве, если ты сколько-нибудь ослабеешь ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
Родственные слова [ править ]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания [ править ]