Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: soccitā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
soccitō
|
soccitor
|
soccitem
|
socciter
|
—
|
—
|
2 p.
|
soccitas
|
soccitāris
|
soccites
|
soccitēris
|
soccitā
|
soccitare
|
3 p.
|
soccitat
|
soccitātur
|
soccitet
|
soccitētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
soccitāmus
|
soccitāmur
|
soccitēmus
|
soccitēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
soccitātis
|
soccitāmini
|
soccitētis
|
soccitēmini
|
soccitāte
|
soccitamini
|
3 p.
|
soccitant
|
soccitantur
|
soccitent
|
soccitentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
soccitābam
|
soccitābar
|
soccitārem
|
soccitārer
|
2 p.
|
soccitābas
|
soccitabāris
|
soccitāres
|
soccitarēris
|
3 p.
|
soccitābat
|
soccitabātur
|
soccitāret
|
soccitarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
soccitabāmus
|
soccitabāmur
|
soccitarēmus
|
soccitarēmur
|
2 p.
|
soccitabātis
|
soccitabamini
|
soccitarētis
|
soccitarēmini
|
3 p.
|
soccitābant
|
soccitabantur
|
soccitarent
|
soccitarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
soccitābo
|
soccitabor
|
—
|
2 p.
|
soccitābis
|
soccitaberis
|
soccitāto
|
3 p.
|
soccitābit
|
soccitabitur
|
soccitāto
|
Plur.
|
1 p.
|
soccitabimus
|
soccitabimur
|
—
|
2 p.
|
soccitabitis
|
soccitabimini
|
soccitatōte
|
3 p.
|
soccitabuntur
|
soccitanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
soccitāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
soccitāri
|
Participium praesentis actīvi
|
soccitāns
|
Gerundium
|
soccitandī
|
Gerundivum
|
soccitandus, -a, -um
|
Основа перфекта: soccitāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
soccitāvī
|
soccitāverim
|
soccitāveram
|
soccitāvissem
|
soccitāverō
|
2 p.
|
soccitāvisti
|
soccitāveris
|
soccitāveras
|
soccitāvisses
|
soccitāveris
|
3 p.
|
soccitāvit
|
soccitāverit
|
soccitāverat
|
soccitāvisset
|
soccitāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
soccitāvimus
|
soccitāverimus
|
soccitāverāmus
|
soccitāvissēmus
|
soccitāverimus
|
2 p.
|
soccitāvistis
|
soccitāveritis
|
soccitāverātis
|
soccitāvissētis
|
soccitāveritis
|
3 p.
|
soccitāvērunt
|
soccitāverint
|
soccitāverant
|
soccitāvissent
|
soccitāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
soccitāvisse
|
Основа супина: soccitāt-
Participium perfecti passivi
|
soccitātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
soccitātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
soccitātum
|
Supinum II
|
soccitātū
|
soccito
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- щебетать или петь (о дрозде) Su ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]