Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: revectā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
revectō
|
revector
|
revectem
|
revecter
|
—
|
—
|
2 p.
|
revectas
|
revectāris
|
revectes
|
revectēris
|
revectā
|
revectare
|
3 p.
|
revectat
|
revectātur
|
revectet
|
revectētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
revectāmus
|
revectāmur
|
revectēmus
|
revectēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
revectātis
|
revectāmini
|
revectētis
|
revectēmini
|
revectāte
|
revectamini
|
3 p.
|
revectant
|
revectantur
|
revectent
|
revectentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
revectābam
|
revectābar
|
revectārem
|
revectārer
|
2 p.
|
revectābas
|
revectabāris
|
revectāres
|
revectarēris
|
3 p.
|
revectābat
|
revectabātur
|
revectāret
|
revectarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
revectabāmus
|
revectabāmur
|
revectarēmus
|
revectarēmur
|
2 p.
|
revectabātis
|
revectabamini
|
revectarētis
|
revectarēmini
|
3 p.
|
revectābant
|
revectabantur
|
revectarent
|
revectarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
revectābo
|
revectabor
|
—
|
2 p.
|
revectābis
|
revectaberis
|
revectāto
|
3 p.
|
revectābit
|
revectabitur
|
revectāto
|
Plur.
|
1 p.
|
revectabimus
|
revectabimur
|
—
|
2 p.
|
revectabitis
|
revectabimini
|
revectatōte
|
3 p.
|
revectabuntur
|
revectanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
revectāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
revectāri
|
Participium praesentis actīvi
|
revectāns
|
Gerundium
|
revectandī
|
Gerundivum
|
revectandus, -a, -um
|
Основа перфекта: revectāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
revectāvī
|
revectāverim
|
revectāveram
|
revectāvissem
|
revectāverō
|
2 p.
|
revectāvisti
|
revectāveris
|
revectāveras
|
revectāvisses
|
revectāveris
|
3 p.
|
revectāvit
|
revectāverit
|
revectāverat
|
revectāvisset
|
revectāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
revectāvimus
|
revectāverimus
|
revectāverāmus
|
revectāvissēmus
|
revectāverimus
|
2 p.
|
revectāvistis
|
revectāveritis
|
revectāverātis
|
revectāvissētis
|
revectāveritis
|
3 p.
|
revectāvērunt
|
revectāverint
|
revectāverant
|
revectāvissent
|
revectāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
revectāvisse
|
Основа супина: revectāt-
Participium perfecti passivi
|
revectātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
revectātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
revectātum
|
Supinum II
|
revectātū
|
revecto
Глагол, первое спряжение.
Приставка: re-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- доставлять обратно (corpus alicujus ad Macedoniam JV) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]