Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: retonā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
retonō
|
retonor
|
retonem
|
retoner
|
—
|
—
|
2 p.
|
retonas
|
retonāris
|
retones
|
retonēris
|
retonā
|
retonare
|
3 p.
|
retonat
|
retonātur
|
retonet
|
retonētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
retonāmus
|
retonāmur
|
retonēmus
|
retonēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
retonātis
|
retonāmini
|
retonētis
|
retonēmini
|
retonāte
|
retonamini
|
3 p.
|
retonant
|
retonantur
|
retonent
|
retonentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
retonābam
|
retonābar
|
retonārem
|
retonārer
|
2 p.
|
retonābas
|
retonabāris
|
retonāres
|
retonarēris
|
3 p.
|
retonābat
|
retonabātur
|
retonāret
|
retonarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
retonabāmus
|
retonabāmur
|
retonarēmus
|
retonarēmur
|
2 p.
|
retonabātis
|
retonabamini
|
retonarētis
|
retonarēmini
|
3 p.
|
retonābant
|
retonabantur
|
retonarent
|
retonarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
retonābo
|
retonabor
|
—
|
2 p.
|
retonābis
|
retonaberis
|
retonāto
|
3 p.
|
retonābit
|
retonabitur
|
retonāto
|
Plur.
|
1 p.
|
retonabimus
|
retonabimur
|
—
|
2 p.
|
retonabitis
|
retonabimini
|
retonatōte
|
3 p.
|
retonabuntur
|
retonanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
retonāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
retonāri
|
Participium praesentis actīvi
|
retonāns
|
Gerundium
|
retonandī
|
Gerundivum
|
retonandus, -a, -um
|
Основа перфекта: retonāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
retonāvī
|
retonāverim
|
retonāveram
|
retonāvissem
|
retonāverō
|
2 p.
|
retonāvisti
|
retonāveris
|
retonāveras
|
retonāvisses
|
retonāveris
|
3 p.
|
retonāvit
|
retonāverit
|
retonāverat
|
retonāvisset
|
retonāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
retonāvimus
|
retonāverimus
|
retonāverāmus
|
retonāvissēmus
|
retonāverimus
|
2 p.
|
retonāvistis
|
retonāveritis
|
retonāverātis
|
retonāvissētis
|
retonāveritis
|
3 p.
|
retonāvērunt
|
retonāverint
|
retonāverant
|
retonāvissent
|
retonāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
retonāvisse
|
Основа супина: retonāt-
Participium perfecti passivi
|
retonātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
retonātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
retonātum
|
Supinum II
|
retonātū
|
retono
Глагол, первое спряжение.
Приставка: re-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- грохотать в ответ, откликаться (mugienti fremitu Ctl) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]