Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: resalutā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
resalutō
|
resalutor
|
resalutem
|
resaluter
|
—
|
—
|
2 p.
|
resalutas
|
resalutāris
|
resalutes
|
resalutēris
|
resalutā
|
resalutare
|
3 p.
|
resalutat
|
resalutātur
|
resalutet
|
resalutētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
resalutāmus
|
resalutāmur
|
resalutēmus
|
resalutēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
resalutātis
|
resalutāmini
|
resalutētis
|
resalutēmini
|
resalutāte
|
resalutamini
|
3 p.
|
resalutant
|
resalutantur
|
resalutent
|
resalutentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
resalutābam
|
resalutābar
|
resalutārem
|
resalutārer
|
2 p.
|
resalutābas
|
resalutabāris
|
resalutāres
|
resalutarēris
|
3 p.
|
resalutābat
|
resalutabātur
|
resalutāret
|
resalutarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
resalutabāmus
|
resalutabāmur
|
resalutarēmus
|
resalutarēmur
|
2 p.
|
resalutabātis
|
resalutabamini
|
resalutarētis
|
resalutarēmini
|
3 p.
|
resalutābant
|
resalutabantur
|
resalutarent
|
resalutarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
resalutābo
|
resalutabor
|
—
|
2 p.
|
resalutābis
|
resalutaberis
|
resalutāto
|
3 p.
|
resalutābit
|
resalutabitur
|
resalutāto
|
Plur.
|
1 p.
|
resalutabimus
|
resalutabimur
|
—
|
2 p.
|
resalutabitis
|
resalutabimini
|
resalutatōte
|
3 p.
|
resalutabuntur
|
resalutanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
resalutāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
resalutāri
|
Participium praesentis actīvi
|
resalutāns
|
Gerundium
|
resalutandī
|
Gerundivum
|
resalutandus, -a, -um
|
Основа перфекта: resalutāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
resalutāvī
|
resalutāverim
|
resalutāveram
|
resalutāvissem
|
resalutāverō
|
2 p.
|
resalutāvisti
|
resalutāveris
|
resalutāveras
|
resalutāvisses
|
resalutāveris
|
3 p.
|
resalutāvit
|
resalutāverit
|
resalutāverat
|
resalutāvisset
|
resalutāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
resalutāvimus
|
resalutāverimus
|
resalutāverāmus
|
resalutāvissēmus
|
resalutāverimus
|
2 p.
|
resalutāvistis
|
resalutāveritis
|
resalutāverātis
|
resalutāvissētis
|
resalutāveritis
|
3 p.
|
resalutāvērunt
|
resalutāverint
|
resalutāverant
|
resalutāvissent
|
resalutāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
resalutāvisse
|
Основа супина: resalutāt-
Participium perfecti passivi
|
resalutātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
resalutātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
resalutātum
|
Supinum II
|
resalutātū
|
resaluto
Глагол, первое спряжение.
Приставка: re-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- отвечать на поклон, на приветствие (aliquem C, Sen, M etc.) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]