Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: requiritā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
requiritō
|
requiritor
|
requiritem
|
requiriter
|
—
|
—
|
2 p.
|
requiritas
|
requiritāris
|
requirites
|
requiritēris
|
requiritā
|
requiritare
|
3 p.
|
requiritat
|
requiritātur
|
requiritet
|
requiritētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
requiritāmus
|
requiritāmur
|
requiritēmus
|
requiritēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
requiritātis
|
requiritāmini
|
requiritētis
|
requiritēmini
|
requiritāte
|
requiritamini
|
3 p.
|
requiritant
|
requiritantur
|
requiritent
|
requiritentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
requiritābam
|
requiritābar
|
requiritārem
|
requiritārer
|
2 p.
|
requiritābas
|
requiritabāris
|
requiritāres
|
requiritarēris
|
3 p.
|
requiritābat
|
requiritabātur
|
requiritāret
|
requiritarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
requiritabāmus
|
requiritabāmur
|
requiritarēmus
|
requiritarēmur
|
2 p.
|
requiritabātis
|
requiritabamini
|
requiritarētis
|
requiritarēmini
|
3 p.
|
requiritābant
|
requiritabantur
|
requiritarent
|
requiritarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
requiritābo
|
requiritabor
|
—
|
2 p.
|
requiritābis
|
requiritaberis
|
requiritāto
|
3 p.
|
requiritābit
|
requiritabitur
|
requiritāto
|
Plur.
|
1 p.
|
requiritabimus
|
requiritabimur
|
—
|
2 p.
|
requiritabitis
|
requiritabimini
|
requiritatōte
|
3 p.
|
requiritabuntur
|
requiritanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
requiritāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
requiritāri
|
Participium praesentis actīvi
|
requiritāns
|
Gerundium
|
requiritandī
|
Gerundivum
|
requiritandus, -a, -um
|
Основа перфекта: requiritāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
requiritāvī
|
requiritāverim
|
requiritāveram
|
requiritāvissem
|
requiritāverō
|
2 p.
|
requiritāvisti
|
requiritāveris
|
requiritāveras
|
requiritāvisses
|
requiritāveris
|
3 p.
|
requiritāvit
|
requiritāverit
|
requiritāverat
|
requiritāvisset
|
requiritāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
requiritāvimus
|
requiritāverimus
|
requiritāverāmus
|
requiritāvissēmus
|
requiritāverimus
|
2 p.
|
requiritāvistis
|
requiritāveritis
|
requiritāverātis
|
requiritāvissētis
|
requiritāveritis
|
3 p.
|
requiritāvērunt
|
requiritāverint
|
requiritāverant
|
requiritāvissent
|
requiritāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
requiritāvisse
|
Основа супина: requiritāt-
Participium perfecti passivi
|
requiritātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
requiritātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
requiritātum
|
Supinum II
|
requiritātū
|
requirito
Глагол, первое спряжение.
Приставка: re-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- [intens. к requiro] расспрашивать, выведывать (res novas Pl) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]