Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: refibulā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
refibulō
|
refibulor
|
refibulem
|
refibuler
|
—
|
—
|
2 p.
|
refibulas
|
refibulāris
|
refibules
|
refibulēris
|
refibulā
|
refibulare
|
3 p.
|
refibulat
|
refibulātur
|
refibulet
|
refibulētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
refibulāmus
|
refibulāmur
|
refibulēmus
|
refibulēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
refibulātis
|
refibulāmini
|
refibulētis
|
refibulēmini
|
refibulāte
|
refibulamini
|
3 p.
|
refibulant
|
refibulantur
|
refibulent
|
refibulentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
refibulābam
|
refibulābar
|
refibulārem
|
refibulārer
|
2 p.
|
refibulābas
|
refibulabāris
|
refibulāres
|
refibularēris
|
3 p.
|
refibulābat
|
refibulabātur
|
refibulāret
|
refibularētur
|
Plur.
|
1 p.
|
refibulabāmus
|
refibulabāmur
|
refibularēmus
|
refibularēmur
|
2 p.
|
refibulabātis
|
refibulabamini
|
refibularētis
|
refibularēmini
|
3 p.
|
refibulābant
|
refibulabantur
|
refibularent
|
refibularentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
refibulābo
|
refibulabor
|
—
|
2 p.
|
refibulābis
|
refibulaberis
|
refibulāto
|
3 p.
|
refibulābit
|
refibulabitur
|
refibulāto
|
Plur.
|
1 p.
|
refibulabimus
|
refibulabimur
|
—
|
2 p.
|
refibulabitis
|
refibulabimini
|
refibulatōte
|
3 p.
|
refibulabuntur
|
refibulanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
refibulāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
refibulāri
|
Participium praesentis actīvi
|
refibulāns
|
Gerundium
|
refibulandī
|
Gerundivum
|
refibulandus, -a, -um
|
Основа перфекта: refibulāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
refibulāvī
|
refibulāverim
|
refibulāveram
|
refibulāvissem
|
refibulāverō
|
2 p.
|
refibulāvisti
|
refibulāveris
|
refibulāveras
|
refibulāvisses
|
refibulāveris
|
3 p.
|
refibulāvit
|
refibulāverit
|
refibulāverat
|
refibulāvisset
|
refibulāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
refibulāvimus
|
refibulāverimus
|
refibulāverāmus
|
refibulāvissēmus
|
refibulāverimus
|
2 p.
|
refibulāvistis
|
refibulāveritis
|
refibulāverātis
|
refibulāvissētis
|
refibulāveritis
|
3 p.
|
refibulāvērunt
|
refibulāverint
|
refibulāverant
|
refibulāvissent
|
refibulāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
refibulāvisse
|
Основа супина: refibulāt-
Participium perfecti passivi
|
refibulātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
refibulātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
refibulātum
|
Supinum II
|
refibulātū
|
refibulo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: re-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- расстёгивать, освобождать (aliquid M) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]