Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: proterminā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
proterminō
|
proterminor
|
proterminem
|
proterminer
|
—
|
—
|
2 p.
|
proterminas
|
protermināris
|
protermines
|
proterminēris
|
proterminā
|
proterminare
|
3 p.
|
proterminat
|
proterminātur
|
proterminet
|
proterminētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
protermināmus
|
protermināmur
|
proterminēmus
|
proterminēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
proterminātis
|
protermināmini
|
proterminētis
|
proterminēmini
|
protermināte
|
proterminamini
|
3 p.
|
proterminant
|
proterminantur
|
proterminent
|
proterminentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
proterminābam
|
proterminābar
|
proterminārem
|
proterminārer
|
2 p.
|
proterminābas
|
proterminabāris
|
protermināres
|
proterminarēris
|
3 p.
|
proterminābat
|
proterminabātur
|
protermināret
|
proterminarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
proterminabāmus
|
proterminabāmur
|
proterminarēmus
|
proterminarēmur
|
2 p.
|
proterminabātis
|
proterminabamini
|
proterminarētis
|
proterminarēmini
|
3 p.
|
proterminābant
|
proterminabantur
|
proterminarent
|
proterminarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
proterminābo
|
proterminabor
|
—
|
2 p.
|
proterminābis
|
proterminaberis
|
protermināto
|
3 p.
|
proterminābit
|
proterminabitur
|
protermināto
|
Plur.
|
1 p.
|
proterminabimus
|
proterminabimur
|
—
|
2 p.
|
proterminabitis
|
proterminabimini
|
proterminatōte
|
3 p.
|
proterminabuntur
|
proterminanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
protermināre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
protermināri
|
Participium praesentis actīvi
|
protermināns
|
Gerundium
|
proterminandī
|
Gerundivum
|
proterminandus, -a, -um
|
Основа перфекта: protermināv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
protermināvī
|
protermināverim
|
protermināveram
|
protermināvissem
|
protermināverō
|
2 p.
|
protermināvisti
|
protermināveris
|
protermināveras
|
protermināvisses
|
protermināveris
|
3 p.
|
protermināvit
|
protermināverit
|
protermināverat
|
protermināvisset
|
protermināverit
|
Pl.
|
1 p.
|
protermināvimus
|
protermināverimus
|
protermināverāmus
|
protermināvissēmus
|
protermināverimus
|
2 p.
|
protermināvistis
|
protermināveritis
|
protermināverātis
|
protermināvissētis
|
protermināveritis
|
3 p.
|
protermināvērunt
|
protermināverint
|
protermināverant
|
protermināvissent
|
protermināverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
protermināvisse
|
Основа супина: protermināt-
Participium perfecti passivi
|
proterminātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
proterminātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
proterminātum
|
Supinum II
|
proterminātū
|
protermino
Глагол, первое спряжение.
Приставка: pro-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- раздвигать, расширять (fines Ap; possessionis metas Sid) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]