Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: praevincī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
praevinciō
|
praevincior
|
praevinciam
|
praevinciar
|
—
|
—
|
2 p.
|
praevincis
|
praevincīris
|
praevincias
|
praevinciāris
|
praevincī
|
praevincīre
|
3 p.
|
praevincit
|
praevincītur
|
praevinciat
|
praevinciātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
praevincīmus
|
praevincīmur
|
praevinciāmus
|
praevinciāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
praevincītis
|
praevincimini
|
praevinciātis
|
praevinciāmini
|
praevincīte
|
praevincimini
|
3 p.
|
praevinciunt
|
praevinciuntur
|
praevinciant
|
praevinciantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
praevinciēbam
|
praevinciēbar
|
praevincīrem
|
praevincīrer
|
2 p.
|
praevinciēbas
|
praevinciebāris
|
praevincīres
|
praevincirēris
|
3 p.
|
praevinciēbat
|
praevinciebātur
|
praevincīret
|
praevincirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
praevinciebāmus
|
praevinciebāmur
|
praevincirēmus
|
praevincirēmur
|
2 p.
|
praevinciebātis
|
praevinciebamini
|
praevincirētis
|
praevincirēmini
|
3 p.
|
praevinciēbant
|
praevinciebantur
|
praevincīrent
|
praevincirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
praevinciam
|
praevinciar
|
—
|
2 p.
|
praevincies
|
praevinciēris
|
praevincīto
|
3 p.
|
praevinciet
|
praevinciētur
|
praevincīto
|
Plur.
|
1 p.
|
praevinciēmus
|
praevinciēmur
|
—
|
2 p.
|
praevinciētis
|
praevinciemini
|
praevincitōte
|
3 p.
|
praevincientur
|
praevinciunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
praevincīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
praevincīri
|
Participium praesentis actīvi
|
praevinciens
|
Gerundium
|
praevinciendi
|
Gerundivum
|
praevinciendus, -a, -um
|
Основа перфекта: praevincīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
praevincīvī
|
praevincīverim
|
praevincīveram
|
praevincīvissem
|
praevincīverō
|
2 p.
|
praevincīvisti
|
praevincīveris
|
praevincīveras
|
praevincīvisses
|
praevincīveris
|
3 p.
|
praevincīvit
|
praevincīverit
|
praevincīverat
|
praevincīvisset
|
praevincīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
praevincīvimus
|
praevincīverimus
|
praevincīverāmus
|
praevincīvissēmus
|
praevincīverimus
|
2 p.
|
praevincīvistis
|
praevincīveritis
|
praevincīverātis
|
praevincīvissētis
|
praevincīveritis
|
3 p.
|
praevincīvērunt
|
praevincīverint
|
praevincīverant
|
praevincīvissent
|
praevincīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
praevincīvisse
|
Основа супина: praevincīt-
Participium perfecti passivi
|
praevincītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
praevincītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
praevincītum
|
Supinum II
|
praevincītū
|
praevincio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: prae-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- заранее связывать, сковывать (laqueo AG; перен. voluptatibus praevinctus AG) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]