Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: praeordinā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
praeordinō
|
praeordinor
|
praeordinem
|
praeordiner
|
—
|
—
|
2 p.
|
praeordinas
|
praeordināris
|
praeordines
|
praeordinēris
|
praeordinā
|
praeordinare
|
3 p.
|
praeordinat
|
praeordinātur
|
praeordinet
|
praeordinētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
praeordināmus
|
praeordināmur
|
praeordinēmus
|
praeordinēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
praeordinātis
|
praeordināmini
|
praeordinētis
|
praeordinēmini
|
praeordināte
|
praeordinamini
|
3 p.
|
praeordinant
|
praeordinantur
|
praeordinent
|
praeordinentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
praeordinābam
|
praeordinābar
|
praeordinārem
|
praeordinārer
|
2 p.
|
praeordinābas
|
praeordinabāris
|
praeordināres
|
praeordinarēris
|
3 p.
|
praeordinābat
|
praeordinabātur
|
praeordināret
|
praeordinarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
praeordinabāmus
|
praeordinabāmur
|
praeordinarēmus
|
praeordinarēmur
|
2 p.
|
praeordinabātis
|
praeordinabamini
|
praeordinarētis
|
praeordinarēmini
|
3 p.
|
praeordinābant
|
praeordinabantur
|
praeordinarent
|
praeordinarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
praeordinābo
|
praeordinabor
|
—
|
2 p.
|
praeordinābis
|
praeordinaberis
|
praeordināto
|
3 p.
|
praeordinābit
|
praeordinabitur
|
praeordināto
|
Plur.
|
1 p.
|
praeordinabimus
|
praeordinabimur
|
—
|
2 p.
|
praeordinabitis
|
praeordinabimini
|
praeordinatōte
|
3 p.
|
praeordinabuntur
|
praeordinanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
praeordināre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
praeordināri
|
Participium praesentis actīvi
|
praeordināns
|
Gerundium
|
praeordinandī
|
Gerundivum
|
praeordinandus, -a, -um
|
Основа перфекта: praeordināv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
praeordināvī
|
praeordināverim
|
praeordināveram
|
praeordināvissem
|
praeordināverō
|
2 p.
|
praeordināvisti
|
praeordināveris
|
praeordināveras
|
praeordināvisses
|
praeordināveris
|
3 p.
|
praeordināvit
|
praeordināverit
|
praeordināverat
|
praeordināvisset
|
praeordināverit
|
Pl.
|
1 p.
|
praeordināvimus
|
praeordināverimus
|
praeordināverāmus
|
praeordināvissēmus
|
praeordināverimus
|
2 p.
|
praeordināvistis
|
praeordināveritis
|
praeordināverātis
|
praeordināvissētis
|
praeordināveritis
|
3 p.
|
praeordināvērunt
|
praeordināverint
|
praeordināverant
|
praeordināvissent
|
praeordināverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
praeordināvisse
|
Основа супина: praeordināt-
Participium perfecti passivi
|
praeordinātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
praeordinātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
praeordinātum
|
Supinum II
|
praeordinātū
|
praeordino
Глагол, первое спряжение.
Приставка: prae-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- предопределять, предназначать (aliquem ut faciat aliquid Vlg; praeordinatae causae CA) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]