praefinio

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: praefinī-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	praefiniō	praefinior	praefiniam	praefiniar	—	—
	2 p.	praefinis	praefinīris	praefinias	praefiniāris	praefinī	praefinīre
	3 p.	praefinit	praefinītur	praefiniat	praefiniātur	—	—
Plur.	1 p.	praefinīmus	praefinīmur	praefiniāmus	praefiniāmur	—	—
	2 p.	praefinītis	praefinimini	praefiniātis	praefiniāmini	praefinīte	praefinimini
	3 p.	praefiniunt	praefiniuntur	praefiniant	praefiniantur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	praefiniēbam	praefiniēbar	praefinīrem	praefinīrer
	2 p.	praefiniēbas	praefiniebāris	praefinīres	praefinirēris
	3 p.	praefiniēbat	praefiniebātur	praefinīret	praefinirētur
Plur.	1 p.	praefiniebāmus	praefiniebāmur	praefinirēmus	praefinirēmur
	2 p.	praefiniebātis	praefiniebamini	praefinirētis	praefinirēmini
	3 p.	praefiniēbant	praefiniebantur	praefinīrent	praefinirentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	praefiniam	praefiniar	—
	2 p.	praefinies	praefiniēris	praefinīto
	3 p.	praefiniet	praefiniētur	praefinīto
Plur.	1 p.	praefiniēmus	praefiniēmur	—
	2 p.	praefiniētis	praefiniemini	praefinitōte
	3 p.	praefinientur	praefiniunto

Infīnitivus praesentis actīvi	praefinīre
Infīnitivus praesentis passīvi	praefinīri
Participium praesentis actīvi	praefiniens
Gerundium	praefiniendi
Gerundivum	praefiniendus, -a, -um

Основа перфекта: praefinīv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	praefinīvī	praefinīverim	praefinīveram	praefinīvissem	praefinīverō
	2 p.	praefinīvisti	praefinīveris	praefinīveras	praefinīvisses	praefinīveris
	3 p.	praefinīvit	praefinīverit	praefinīverat	praefinīvisset	praefinīverit
Pl.	1 p.	praefinīvimus	praefinīverimus	praefinīverāmus	praefinīvissēmus	praefinīverimus
	2 p.	praefinīvistis	praefinīveritis	praefinīverātis	praefinīvissētis	praefinīveritis
	3 p.	praefinīvērunt	praefinīverint	praefinīverant	praefinīvissent	praefinīverint

Infīnitivus perfecti actīvi	praefinīvisse

Основа супина: praefinīt-

Participium perfecti passivi	praefinītus, -a, -um
Participium futuri activi	praefinītūrus, -a, -um
Supinum I	praefinītum
Supinum II	praefinītū

praefinio

Глагол, четвёртое спряжение.

Приставка: prae-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. заранее определять, наперёд устанавливать, предопределять, предписывать (diem alicui C; ad certum praefinitumque tempus Su): neque de illo tibi quicquam praefinio, quominus ingenio mecum contendas C я ничего не предписываю тебе относительно того, какими логическими приёмами пользоваться в споре со мной ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??