Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: obaudī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
obaudiō
|
obaudior
|
obaudiam
|
obaudiar
|
—
|
—
|
2 p.
|
obaudis
|
obaudīris
|
obaudias
|
obaudiāris
|
obaudī
|
obaudīre
|
3 p.
|
obaudit
|
obaudītur
|
obaudiat
|
obaudiātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
obaudīmus
|
obaudīmur
|
obaudiāmus
|
obaudiāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
obaudītis
|
obaudimini
|
obaudiātis
|
obaudiāmini
|
obaudīte
|
obaudimini
|
3 p.
|
obaudiunt
|
obaudiuntur
|
obaudiant
|
obaudiantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
obaudiēbam
|
obaudiēbar
|
obaudīrem
|
obaudīrer
|
2 p.
|
obaudiēbas
|
obaudiebāris
|
obaudīres
|
obaudirēris
|
3 p.
|
obaudiēbat
|
obaudiebātur
|
obaudīret
|
obaudirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
obaudiebāmus
|
obaudiebāmur
|
obaudirēmus
|
obaudirēmur
|
2 p.
|
obaudiebātis
|
obaudiebamini
|
obaudirētis
|
obaudirēmini
|
3 p.
|
obaudiēbant
|
obaudiebantur
|
obaudīrent
|
obaudirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
obaudiam
|
obaudiar
|
—
|
2 p.
|
obaudies
|
obaudiēris
|
obaudīto
|
3 p.
|
obaudiet
|
obaudiētur
|
obaudīto
|
Plur.
|
1 p.
|
obaudiēmus
|
obaudiēmur
|
—
|
2 p.
|
obaudiētis
|
obaudiemini
|
obauditōte
|
3 p.
|
obaudientur
|
obaudiunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
obaudīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
obaudīri
|
Participium praesentis actīvi
|
obaudiens
|
Gerundium
|
obaudiendi
|
Gerundivum
|
obaudiendus, -a, -um
|
Основа перфекта: obaudīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
obaudīvī
|
obaudīverim
|
obaudīveram
|
obaudīvissem
|
obaudīverō
|
2 p.
|
obaudīvisti
|
obaudīveris
|
obaudīveras
|
obaudīvisses
|
obaudīveris
|
3 p.
|
obaudīvit
|
obaudīverit
|
obaudīverat
|
obaudīvisset
|
obaudīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
obaudīvimus
|
obaudīverimus
|
obaudīverāmus
|
obaudīvissēmus
|
obaudīverimus
|
2 p.
|
obaudīvistis
|
obaudīveritis
|
obaudīverātis
|
obaudīvissētis
|
obaudīveritis
|
3 p.
|
obaudīvērunt
|
obaudīverint
|
obaudīverant
|
obaudīvissent
|
obaudīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
obaudīvisse
|
Основа супина: obaudīt-
Participium perfecti passivi
|
obaudītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
obaudītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
obaudītum
|
Supinum II
|
obaudītū
|
obaudio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: ob-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- слушаться, повиноваться (alicui Ap) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]