Морфологические и синтаксические свойства [ править ]
Основа инфекта: interstā-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
interstō
interstor
interstem
interster
—
—
2 p.
interstas
interstāris
interstes
interstēris
interstā
interstare
3 p.
interstat
interstātur
interstet
interstētur
—
—
Plur.
1 p.
interstāmus
interstāmur
interstēmus
interstēmur
—
—
2 p.
interstātis
interstāmini
interstētis
interstēmini
interstāte
interstamini
3 p.
interstant
interstantur
interstent
interstentur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
interstābam
interstābar
interstārem
interstārer
2 p.
interstābas
interstabāris
interstāres
interstarēris
3 p.
interstābat
interstabātur
interstāret
interstarētur
Plur.
1 p.
interstabāmus
interstabāmur
interstarēmus
interstarēmur
2 p.
interstabātis
interstabamini
interstarētis
interstarēmini
3 p.
interstābant
interstabantur
interstarent
interstarentur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
interstābo
interstabor
—
2 p.
interstābis
interstaberis
interstāto
3 p.
interstābit
interstabitur
interstāto
Plur.
1 p.
interstabimus
interstabimur
—
2 p.
interstabitis
interstabimini
interstatōte
3 p.
interstabuntur
interstanto
Infīnitivus praesentis actīvi
interstāre
Infīnitivus praesentis passīvi
interstāri
Participium praesentis actīvi
interstāns
Gerundium
interstandī
Gerundivum
interstandus, -a, -um
Основа перфекта: interstāv-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
interstāvī
interstāverim
interstāveram
interstāvissem
interstāverō
2 p.
interstāvisti
interstāveris
interstāveras
interstāvisses
interstāveris
3 p.
interstāvit
interstāverit
interstāverat
interstāvisset
interstāverit
Pl.
1 p.
interstāvimus
interstāverimus
interstāverāmus
interstāvissēmus
interstāverimus
2 p.
interstāvistis
interstāveritis
interstāverātis
interstāvissētis
interstāveritis
3 p.
interstāvērunt
interstāverint
interstāverant
interstāvissent
interstāverint
Infīnitivus perfecti actīvi
interstāvisse
Основа супина: interstāt-
Participium perfecti passivi
interstātus, -a, -um
Participium futuri activi
interstātūrus, -a, -um
Supinum I
interstātum
Supinum II
interstātū
intersto
Глагол, первое спряжение.
Приставка: inter- ; корень: -- .
Семантические свойства [ править ]
# находиться в промежутке (tempus interstitit longum Amm );# разделять, разобщать (mediam Asiam jugo Amm ). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
Родственные слова [ править ]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания [ править ]