Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: interequitā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
interequitō
|
interequitor
|
interequitem
|
interequiter
|
—
|
—
|
2 p.
|
interequitas
|
interequitāris
|
interequites
|
interequitēris
|
interequitā
|
interequitare
|
3 p.
|
interequitat
|
interequitātur
|
interequitet
|
interequitētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
interequitāmus
|
interequitāmur
|
interequitēmus
|
interequitēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
interequitātis
|
interequitāmini
|
interequitētis
|
interequitēmini
|
interequitāte
|
interequitamini
|
3 p.
|
interequitant
|
interequitantur
|
interequitent
|
interequitentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
interequitābam
|
interequitābar
|
interequitārem
|
interequitārer
|
2 p.
|
interequitābas
|
interequitabāris
|
interequitāres
|
interequitarēris
|
3 p.
|
interequitābat
|
interequitabātur
|
interequitāret
|
interequitarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
interequitabāmus
|
interequitabāmur
|
interequitarēmus
|
interequitarēmur
|
2 p.
|
interequitabātis
|
interequitabamini
|
interequitarētis
|
interequitarēmini
|
3 p.
|
interequitābant
|
interequitabantur
|
interequitarent
|
interequitarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
interequitābo
|
interequitabor
|
—
|
2 p.
|
interequitābis
|
interequitaberis
|
interequitāto
|
3 p.
|
interequitābit
|
interequitabitur
|
interequitāto
|
Plur.
|
1 p.
|
interequitabimus
|
interequitabimur
|
—
|
2 p.
|
interequitabitis
|
interequitabimini
|
interequitatōte
|
3 p.
|
interequitabuntur
|
interequitanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
interequitāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
interequitāri
|
Participium praesentis actīvi
|
interequitāns
|
Gerundium
|
interequitandī
|
Gerundivum
|
interequitandus, -a, -um
|
Основа перфекта: interequitāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
interequitāvī
|
interequitāverim
|
interequitāveram
|
interequitāvissem
|
interequitāverō
|
2 p.
|
interequitāvisti
|
interequitāveris
|
interequitāveras
|
interequitāvisses
|
interequitāveris
|
3 p.
|
interequitāvit
|
interequitāverit
|
interequitāverat
|
interequitāvisset
|
interequitāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
interequitāvimus
|
interequitāverimus
|
interequitāverāmus
|
interequitāvissēmus
|
interequitāverimus
|
2 p.
|
interequitāvistis
|
interequitāveritis
|
interequitāverātis
|
interequitāvissētis
|
interequitāveritis
|
3 p.
|
interequitāvērunt
|
interequitāverint
|
interequitāverant
|
interequitāvissent
|
interequitāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
interequitāvisse
|
Основа супина: interequitāt-
Participium perfecti passivi
|
interequitātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
interequitātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
interequitātum
|
Supinum II
|
interequitātū
|
interequito
Глагол, первое спряжение.
Приставка: inter-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- ездить, проезжать верхом (между) (i. agmina QC; i. ordines L). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]